Η Γενική Διάσκεψης της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, συνελθούσα εις Παρισίους, από 12 Οκτωβρίου µέχρι 14 Νοεµβρίου 1970 εις την δεκάτην έκτην σύνοδό της.
Υποµνήσκουσα την σηµασίαν των διατάξεων της Διακηρύξεως των Αρχών της Διεθνούς Πολιτιστικής Συµπράξεως, η οποία εγένετο δεκτή υπό της Γενικής Διασκέψεως κατά την δεκάτην τετάρτην σύνοδό της,
Θεωρούσα ότι η ανταλλαγή πολιτιστικών αγαθών µεταξύ εθνών δι’επιστηµονικούς, πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς κόπους προάγει την γνώσιν του ανθρωπίνου πολιτισµού, εµπλουτίζει την πολιτιστική ν ζωήν όλων των λαών και γεννά τον αµοιβαίον σεβασµόν και εκτίµησιν µεταξύ των εθνών,
Θεωρούσα ότι τα πολιτιστικά αγαθά αποτελούν βασικόν στοιχείον του πολιτισµού και της πνευµατικής καλλιεργείας των λαών και ότι αποκτούν την πραγµατική τους αξίαν µόνον όταν η προέλευσίς των, η ιστορία των και το περιβάλλον των καθίστανται γνωστά µε την µεγαλυτέραν ακρίβεια,
Θεωρούσα ότι έκαστον Κράτος έχει το καθήκον αν προστατεύη την κληρονοµίαν την απαρτιζοµένην από τα εις το έδαφός του υφιστάµενα πολιτιστικά αγαθά κατά των κινδύνων της κλοπής, λαθραίων ανασκαφών και παρανόµου εξαγωγής,
Θεωρούσα ότι για να αποτραπούν οι εν λόγω κίνδυνοι, είναι απαραίτητον κάθε Κράτος να συνειδητοποιήση περισσότερον τας ηθικάς υποχρεώσεις του σεβασµού της πολιτιστικής κληρονοµίας αυτού και των άλλων εθνών,
Θεωρούσα ότι τα µουσεία, αι βιβλιοθήκαι και τα αρχεία ως πολιτιστικά Ιδρύµατα, πρέπει να εξασφαλίζουν όπως η συγκρότησις των συλλογών τους βασίζεται επί ηθικών αρχών παγκοσµίως αναγνωρισµένων,
Θεωρούσα ότι η παράνοµος εισαγωγή, εξαγωγή και µεταβίβασις της κυριότητος των πολιτιστικών αγαθών παρεµποδίζει την αµοιβαία κατανόησιν µεταξύ των εθνών, την οποίαν η Ουνέσκο έχει καθήκον να ευνοή συνιστώσα, µεταξύ άλλων, εις τα ενδιαφερόµενα Κράτη την σύναψιν διεθνών συνθηκών προς τον σκοπόν αυτόν,
Θεωρούσα ότι δια να είναι αποτελεσµατική η προστασία αυτής της πολιτιστικής κληρονοµίας δέον είναι να είναι οργανωµένη τόσον επί του εθνικού όσον και επί του διεθνούς επιπέδου, απαιτεί στενή ν συνεργασίαν µεταξύ των Κρατών,
Θεωρούσα ότι η Γενική Διάσκεψις της Ουνέσκο έκαµε δεκτήν ήδη από το 1964, Σύστασιν προς τον σκοπόν αυτόν,
Έχουσα υπόψη τας νέας προτάσεις αι οποίαι υπεβλήθησαν εις αυτήν και αφορούν εις την λήψιν µέτρων δια την απαγόρευσιν και παρεµπόδισιν της παρανόµου εισαγωγής, εξαγωγής και µεταβιβάσεως της κυριότητας των πολιτιστικών αγαθών, ζητήµατος όπερ συνιστά το υπ’ αριθ. 19 θέµα της ηµερησίας διατάξεως της συνόδου,
Έχουσα αποφασίσει, κατά την δεκάτην πέµπτην σύνοδον της, ότι το θέµα αυτό αποτελεί το αντικείµενον διεθνούς συµβάσεως,
Κάνει δεκτήν την παρούσαν Σύµβασιν, σήµερον δεκάτην τετάρτην Νοεµβρίου 1970.
Άρθρον 1
Δια τους σκοπούς της παρούσας Συµβάσεως θεωρούνται ως «πολιτιστικά αγαθά» εκείνα τα οποία, θρησκευτικά ή οικονοµικά, καθορίζονται υφ’ ενός εκάστου των Κρατών ως έχοντα σπουδαιότητα δια την αρχαιολογίαν, την προϊστορίαν, την ιστορίαν, την φιλολογίαν, την τέχνην ή την επιστήµην και τα οποία ανήκουν εις τας ακολούθους κατηγορίας:
α) συλλογαί και σπάνια δείγµατα ζωολογίας, βοτανικής, ορυκτολογίας και ανατοµίας, και αντικείµενα τα οποία παρουσιάζουν παλαιοντολογικόν ενδιαφέρον,
β) αγαθά αφορόντα εις την ιστορίαν, συµπεριλαµβανοµένης της ιστορίας των επιστηµών και τεχνολογίας, και την στρατιωτικήν και την κοινωνικήν ιστορίαν, καθώς και εις την ζωήν των εθνικών ηγετών, διανοουµένων, επιστηµόνων και καλλιτεχνών και εις τα εθνικής σηµασίας γεγονότα,
γ) ευρύµατα αρχαιολογικών ανασκαφών (περιλαµβανοµένων των κανονικών και λαθραίων) ή αρχαιολογικών ανακαλύψεων,
δ) στοιχεία προερχόµενα εκ του διαµελισµού καλλιτεχνικών ή ιστορικών µνηµείων και αρχαιολογικών χώρων,
ε) αρχαιολογικά αντικείµενα χρονολογούµενα από εκατόν και πλέον ετών, ως επιγραφαί, νοµίσµατα και εγχάρακτοι σφραγίδες,
στ) αντικείµενα εθνολογικού ενδιαφέροντος,
ζ) αγαθά καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος ως:
i) πίνακες, ζωγραφικαί παραστάσεις και σχέδια εξ ολοκλήρου χειροποίητα εφ’ οιουδήποτε υποστηρίγµατος και εξ οιαδήποτε ύλης (αποκλειοµένων των βιοµηχανικών σχεδίων και των ειδών χειροτεχνίας των δια χειρός διακεκοσµηµένων),
ii) πρωτότυπα προϊόντα αγαλµατοποιίας και γλυπτικής εξ οιαδήποτε ύλης,
iii) πρωτότυπα έργα χαρακτικής, αποτυπωµάτων και λιθογραφίας,
iν) πρωτότυπα καλλιτεχνικά σύνολα και καλλιτεχνικαί συναρµολογήσεις εκ πάσης ύλης,
η) σπάνια χειρόγραφα και αρχέτυπα, παλαιά βιβλία, έγγραφα και εκδόσεις ειδικού ενδιαφέροντος (ιστορικού, καλλιτεχνικού, επιστηµονικού, φιλολογικού κλπ) είτε µεµονωµένα είτε εις συλλογάς,
θ) γραµµατόσηµα, χαρτόσηµα και παρόµοια, µεµονωµένα ή εις συλλογάς,
ι) αρχεία, περιλαµβανοµένων των φωνογραφικών, φωτογραφικών και κινηµατογραφικών αρχείων,
κ) αντικείµενα επιπλώσεως χρονολογούµενα από εκατόν και πλέον ετών και αρχαία µουσικά όργανα.
Άρθρον 2.
1. Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως αναγνωρίζουν ότι η παράνοµος εισαγωγή, εξαγωγή και µεταβίβασις της κυριότητος των πολιτιστικών αγαθών συνιστούν µίαν εκ των κυρίων αιτιών αι οποίαι καθιστούν πτωχοτέραν την πολιτιστικήν κληρονοµίαν των χωρών προελεύσεως των αγαθών αυτών, και ότι η διεθνής συνεργασία συνιστά ένα εκ των πλέον αποτελεσµατικών µέσων προστασίας των πολιτιστικών αγαθών εκάστης χώρας έναντι όλων των αναφυοµένων κινδύνων.
2. Προς τον σκοπόν αυτόν τα Κράτη Μέλη αναλαµβάνουν την υποχρέωσιν να καταπολεµήσουν τας ενεργείας αυτάς δια των µέσων τα οποία διαθέτουν, ιδία δε, δια της εξαλείψεως των αιτιών τους, δια της αναστολής της προωθήσεως των και δια της συµβολής εις την πραγµατοποίησιν των αναγκαίων επανορθώσεων.
Άρθρον 3.
Είναι παράνοµοι η εισαγωγή, εξαγωγή ή µεταβίβασις της κυριότητος των πολιτιστικών αγαθών, αι πραγµατοποιούµεναι κατ’ αντίθεσιν προς τα διατάξεις τας θεσπιθείσας υπό των Κρατών Μελών δυνάμει της παρούσης Συμβάσεως.
Άρθρον 4.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συμβάσεως αναγνωρίζουν ότι δια τους σκοπούς της Συμβάσεως, αγαθά τα οποία περιλαμβάνονται εις τας ακολούθους κατηγορίας αποτελούν τμήμα της πολιτιστικής κληρονομίας εκάστου Κράτους:
α) πολιτιστικά αγαθά προϊόντα της ατομικής ή συλλογικής ιδιοφυΙας υπηκόων του περί ου πρόκειται Κράτους και πολιτιστικά αγαθά σημαντικά δια το εν λόγω Κράτος δημιουργηθέντα εντός της επικρατείας του, παρ’ αλλοδαπών υπηκόων ή παρ’ απατρίδων διαμενόντων εντός της επικρατείας ταύτης,
β) πολιτιστικά αγαθά ευρεθέντα εντός του εθνικού εδάφους,
γ) πολιτιστικά αγαθά κτηθέντα από αποστολάς αρχαιολογικάς, εθνολογικάς ή φυσικών επιστημών, τη συναινέσει των αρμοδίων αρχών της χώρας προελεύσεως των αγαθών αυτών,
δ) πολιτιστικά αγαθά αντικείμενον ελευθέρως συναφθεισών συναλλαγών,
ε) πολιτιστικά αγαθά κτηθέντα δωρεάν ή αγορασθέντα νομίμως τη συναινέσει των αρμοδίων αρχών της χώρας προελεύσεως των αγαθών αυτών.
Άρθρον 5.
Δια να εξασφαλισθή η προστασία των πολιτιστικών τους αγαθών έναντι της παρανόμου εισαγωγής, εξαγωγής και μεταβιβάσεως της κυριότητος, τα Κράτη Μέλη της παρούσας Συμβάσεως αναλαμβάνουν την υποχρέωσw, συμφώνως προς τας προσιδιαζούσας εις εκάστην χώρα συνθήκας, να ιδρύσουν εις την επικράτειάν των μίαν ή περισσοτέρας υπηρεσίας, όπου δεν υπαρχουν ήδη, δια την προστασίαν της πολιτιστικής κληρονομίας, εφωδιασμένας με το κατάλληλον προσωπικόν και εις επαρκή αριθμόν ώστε να διασφαλίζωνται κατ’ αποτελεσματικό τρόπον αι κατωτέρω απαριθμούμεναι λειτουγείαι:
α) συμβολή εις την επεξεργασίαν των σχεδίων νομοθετικών και κανονιστικών κειμένων, των αποβλεπόντων εις την προστασίαν τη πολιτιστικής κλήρονομίας και ειδικώς εις την περιστολήν των παρανόμων εισαγωγών εξαγωγών και μεταβιβάσεων κυριότητος σημαντικών πολιτιστικών αγαθών,
β) κατάρτισις και ενημέρωσις, επί τη βάσει εθνικής απογραφής των προστατευομένων αγαθών, ενός καταλόγου των σημανΤΙK~ν πολιτιστικών αγαθών δημοσίων και ιδιωτικων των οποίων η εξαγωγή θα καθιστά αισθητώς πτωχοτέραν την εθνικήν πολιτιστικήν κληρονομίαν,
γ) προαγωγή της αναπτύξεως ή της δημιουργίας επιστημονικών και τεχνικών ιδρυμάτων (μουσείων, βιβλιοθηκών, αρχείων, χημείων, εργαστηρίων) αναγκαία δια την εξασφάλισιν της διατηρήσεως και αξιοποιήσεως των πολιτιστικών αγαθών,
δ) οργάνωσις του ελέγχου των αρχαιολογικών ανασκαφών, εξασφάλισις της διατηρήσεως «εντός ωρισμένου χώρου» ωρισμένων πολιτιστικών αγαθών και προστασία ωρισμένων περιοχών αι οποίαι προορίζονται δια μελλοντικά ς αρχαιολογικάς,
ε) θεσπισις, προς όφελος των ενδιαφερομένων (επιμελητών, συλλογέων, αρχαιοπωλών κλπ.), κανόνων συμφώνως προς τας ηθικάς αρχάς τας διατυπωμένας εις την παρούσαν Σύμβασιν και επαγρύπνησις δια την τήρησιν αυτών των κανόνων,
στ) λήψις εκπαιδευτικών μέτρων δια την αφύπνησιν και ανάπτυξιν του σεβασμού της πολιτιστικής κληρονομίας όλων των Κρατών και διάδοσις ώστε να καταστούν ευρέως γνωσταί αι διατάξεις της παρούσης Συμβάσεως,
ζ) μέριμνα ώστε να δίδεται προσιδιάζουσα δημοσιότης εις εκάστην περίπτωσιν εξαφανίσεως οιουδήποτε πολιτιστικού αγαθού.
Άρθρον 6.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συμβάσεως αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν:
α) να εκδίδουν ειδικόν πιστοποιητικών, εις το οποίον το Κράτος εξαγωγεύς θα καθορίζη ότι η εξαγωγή των περί ων πρόκειται πολιτιστικών αγαθών επιτρέπεται, το πιστοποιητικό τούτο θα πρέπει να συνοδεύη όλα τα κανονικώς εξαγόμενα πολιτιστικά αγαθά,
β) να απαγορευθούν την εκ του εδάφους των έξοδον των πολιτιστικών αγαθών τα οποία τυχόν δε συνοδεύονται υπό του ως άνω αναφερομένου πιστοποιητικού εξαγωγής,
γ) να καθιστούν καταλλήλως γνωστήν εις το κοινόν την απαγόρευσιν αυτήν και ιδιαιτέρως µεταξύ των προσώπων τα οποία πιθανώς εισάγουν ή εξάγουν πολιτιστικά αγαθά.
Άρθρον 7.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσας Συµβάσεως αναλαµβάνουν την υποχρέωσιν:
α) να λαµβάνουν πάντα τα απαιτούµενα µέτρα, συµφώνως προς την εθνικήν νοµοθεσίαν, δια να εµποδίζουν την απόκτησιν υπό των µουσείων και άλλων παροµοίων ιδρυµάτων κειµένων εις την επικράτειάν τους, πολιτιστικών αγαθών προερχοµένων εξ άλλου Κράτους Μέλους της Συµβάσεως, αγαθών τα οποία έχουν εξαχθή παρανόµως µετά την θέσιν εν ισχύι της παρούσης Συµβάσεως, να πληροφορούν εν ω µέτρω τούτο είναι δυνατόν, το Κράτος προελεύσεως, Μέλος της παρούσης Συµβάσεως, δια τας προσφοράς τοιούτων πολιτιστικών αγαθών εξελθέντων παρανόµως της επικρατείας του Κράτους τούτου, µετά την θέσιν εν ισχύι της παρούσης Συµβάσεως εις τα Κράτη αυτά,
β)
i) να απαγορεύουν την εισαγωγήν πολιτιστικών αγαθών κλαπέντων εξ ενός µουσείου ή ενός θρησκευτικού ή δηµοσίου µνηµείου ή παροµοίου ιδρύµατος, ευρισκοµένων εις την επικράτειαν ενός άλλου Κράτους Μέλους της παρούσης Συµβάσεως, µετά την θέσιν εν ισχύι της παρούσης Συµβάσεως εις τα περί ων πρόκειται Κράτη, υπό την προϋπόθεσιν, ότι είναι αποδεδειγµένον ότι τα πολιτιστικά αυτά αγαθά αποτελούν αποτελούν τµήµα της απογραφής του εν λόγω ιδρύµατος,
ii) να λαµβάνουν τα κατάλληλα µέτρα δια την κατάσχεσιν και απόδοσιν τη αιτήσει του Κράτους Μέλους προελεύσεως του αγαθού, παντός πολιτιστικού αγαθού ούτω κλαπέντος και εισαχθέντος, µετά την θέσιν εν ισχύ ι της παρούσης Συµβάσεως εις τα δύο αναφερόµενα Κράτη, υπό τον όρον ότι το απαιτούν Κράτος θα καταβάλη δικαίαν αποζηµίωσιν εις τον καλή τη πίστη αποκτήσαντα ή εις τον νοµίµως έχοντα κυριότητα επί του πράγµατος. Αι αιτήσεις κατασχέσεως και αποδόσεως οφείλουν να απευθύνωνται προς το κατέχον το αγαθόν Κράτος δια της διπλωµατικής οδού. Το αιτούν Κράτος οφείλει να παρέχη ιδίοις εξόδοις, παν µέσον αναγκαίας αποδείξεως, ίνα αιτιολογή την αίτησίν του περί κατασχέσεως και αποδόσεως. Τα Κράτη Μέλη απέχουν της επιβολής τελωνειακών δασµών ή άλλων βαρών επί των αποδιδοµένων συµφώνως τω παρόντι άρθρω πολιτιστικών αγαθών. Όλαι αι απαιτούµεναι δια την απόδοσιν των εν λόγω πολιτιστικών αγαθών δαπάναι επιβαρύνουν το αιτούν Κράτος.
Άρθρον 8.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως υποχρεούνται να πατάσσουν δια ποινικών ή διοικητικών κυρώσεων παν άτοµον υπεύθυνον παραβάσεως των εις τα ως άνω άρθρα 6(β) και 7(β), προβλεποµένων απαγορεύσεων.
Άρθρον 9.
Παν Κράτος Μέλος της παρούσης Συµβάσεως του οποίου η πολιτιστική κληρονοµία ευρίσκεται εν κινδύνω συνεπεία ωρισµένων αρχαιολογικών ή εθνολογικών διαρπαγών, δύναται να απευθύνη έκκλησιν προς άλλα Κράτη Μέλη. Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως υποχρεούνται να συµµετέχουν εις πάσαν διεθνή επιχείρησιν συµφωνουµένην υπό τας εν λόγω συνθήκας, δια να αποσαφηνισθούν και εφαρµοσθούν τα απαραίτητα δια την συγκεκριµένη ν περίπτωσιν µέτρα, περιλαµβανοµένου και του ελέγχου της εξαγωγής, εισαγωγής και του διεθνούς εµπορίου των περί ων πρόκειται πολιτιστικών αγαθών. Εν αναµονή συνάψεως συµφωνίας έκαστον Κράτος, θα λαµβάνη εν τω µέτρω του δυνατού, προσωρινά µέτρα προς αποτροπήν ανεπανορθώτου βλάβης της πολιτιστικής κληρονοµίας του αιτούντος Κράτους.
Άρθρον 10.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως αναλαµβάνουν την υποχρέωσιν:
α) να περιορίζουν δια της εκπαιδεύσεως, της πληροφορήσεως και της επαγρυπνήσεως, τας µετακινήσεις των παρανόµως αφαιρεθέντων πολιτιστικών αγαθών, εξ οιουδήποτε Κράτους Μέλους της παρούσης Συµβάσεως και, συµφώνως προς τας ιδιάζουσας εις έκαστον κράτος συνθήκας, αν υποχρεώνουν, επί ποινή επιβολής ποινικών ή διοικητικών κυρώσεων, τους αρχαιοπώλας όπως τηρούν βιβλίον εις το οποίον θα αναφέρονται η προέλευσις εκάστου πολιτιστικού αγαθού, το όνοµα και η διεύθυνσις του προµηθευτού, η περιγραφή και η τιµή εκάστου πωληθέντος αγαθού, καθώς και να πληροφορούν τον αγοραστήν του πολιτιστικού αυτού αγαθού δια την απαγόρευσιν εξαγωγής, της οποίας το αγαθόν τούτο δύναται να αποτελή αντικείµενον,
β) να προσπαθούν δια της εκπαιδεύσεως να δηµιουργούν και να αναπτύσσουν εις το κοινόν το αίσθηµα της αξίας των πολιτιστικών αγαθών και του κινδύνου, τον οποίον η κλοπή, αι λαθραίαι ανασκαφαί και αι παράνοµοι εξαγωγαί αντιπροσωπεύουν δια την πολιτιστικήν κληρονοµίαν.
Άρθρον 11.
Θεωρούνται ως παράνοµοι αι δια της βίας εξαγωγή και µεταβίβασις κυριότητος των πολιτιστικών αγαθών, αι γενόµεναι αµέσως ή εµµέσως δια της κατοχής χώρας τινός υπό ξένης δυνάµεως.
Άρθρον 12.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως θα σέβωνται την πολιτιστική ν κληρονοµίαν εις τα εδάφη των οποίων διασφαλίζουν τας διεθνείς σχέσεις και θα λαµβάνουν τα κατάλληλα µέτρα δια να απαγορεύουν και εµποδίζουν την παράνοµων εισαγωγήν, εξαγωγήν και µεταβίβασιν κυριότητος των πολιτιστικών αγαθών εις τα εν λόγω εδάφη.
Άρθρον 13.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσας Συµβάσεως αναλαµβάνουν επίσης την υποχρέωσιν, εν τω πλαισίω της νοµοθεσίας εκάστου Κράτους:
α) να εµποδίζουν δι’ όλων των προσηκόντων µέτρων, τας µεταβιβάσεις κυριότητος πολιτιστικών αγαθών αι οποίαι τείνουν εις το να ευνοήσουν την παράνοµον εισαγωγήν ή εξαγωγήν των εν λόγω αγαθών,
β) να εξασφαλίζουν την συνεργασίαν των αρµοδίων υπηρεσιών τους προς τον σκοπόν όπως διευκολύνεται η εις τον έχοντα νόµίµον δικαίωµα απόδοσις των παρανόµως εξαχθέντων πολιτιστικών αγαθών, εντός των συντοµωτέρων προθεσµιών,
γ) να δέχωνται αγωγάς διεκδικήσεως των απωλεσθέντων ή κλαπέντων πολιτιστικών αγαθών, ασκουµένας υπό του νοµίµου κυρίου ή εν ονόµατί του,
δ) να αναγνωρίζουν το απαράγραπτο\ δικαίωµα εκάστου Κράτους Μέλους τηc παρούσης Συβάσεως να κατατάσση και κηρύτττ αναπαλλοτρίωτα ωρισµένα πολιτιστικά αγαθά, το οποία, ως εκ τούτου δεν πρέπει να εξάγωνται, κω να διευκολύνη την εκ µέρους του ενδιαφερόµενοι Κράτους ανάκτησιν τοιούτων αγαθών εις τη\ περίπτωσιν καθ’ ην θα είχον ταύτα εξαχθή.
Άρθρον 14.
Δια να προληφθούν αι παράνοµοι εξαγωγα και να αντιµετωπιστούν αι υποχρεώσεις ταe οποίας συνεπάγεται η εκτέλεσις των διατάξεων της παρούσης Συµβάσεως θα πρέπει εν τω µέτρο των δυνάµεών του, να προικοδοτήση τας εθνικάc υπηρεσίας προστασίας της πολιτιστικής κληρονοµίας µε επαρκή προϋπολογισµόν και εάν παρίσταται ανάγκη, θα δύναται να δημιουργήσει κεφάλαιον προς τον σκοπόν αυτόν.
Άρθρον 15.
Ουδέν εις την παρούσαν Σύµβασιν εµποδίζει τα Κράτη Μέλη να συνάψουν µεταξύ των ιδιαιτέρας συµφωνίας ή να συνεχίσουν την εκτέλεσιν των ήδη συναφθεισών συµφωνιών ω οποίαι αφορούν εις την απόδοσιν πολιτιστικών αγαθών εξαχθέντων εκ του εδάφους προελεύσεώς των, δι’ οιονδήποτε λόγον, προ της θέσεως εν ισχύι της παρούσης Συµβάσεως εις τα ενδιαφερόµενα Κράτη.
Άρθρον 16.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως θα αναφέρουν εις τας περιοδικάς εκθέσεις τας οποίας θα υποβάλλουν εις την Γενικήν Διάσκεψιν της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, κατά τας ηµεροµηνίας και υπό την µορφήν τας οποίας αύτη ήθελε καθορίσει, τας νοµοθετικάς και κανονιστικάς διατάξεις και τα άλλα µέτρα, τα οποία θα έχουν υιοθετήσει δια την εφαρµογήν της παρούσης Συµβάσεως καθώς και διευκρινήσεις ως προς την πείραν την οποίαν θα έχουν αποκτήσει εις τον τοµέαν αυτόν.
Άρθρον 17.
1. Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως δύνανται να επικαλεσθούν την τεχνικήν βοήθειαν της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, συγκεκριµένως ως προς ό,τι αφορά εις:
α) την πληροφόρησιν και την εκπαίδευσιν,
β) την λήψιν συµβουλών και την πραγµατογνωµοσύνην,
γ) τον συντονισµόν και τας καλάς υπηρεσίας,
2. Η Οργανώσις των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν δύναται, τη ιδία πρωτοβουλία, να αναλαµβάνη έρευνας και να δηµοσιεύη µελέτας επί των προβληµάτων των σχετικών µε την παράνοµον κυκλοφορίαν των πολιτιστικών αγαθών,
3. Προς τον σκοπόν αυτόν, η Οργανώσις των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν δύναται επίσης να προσφεύγη εις την συνεργασίαν µεθ’ οιαδήποτε αρµοδίας µη κυβερνητικής οργανώσεως,
4. Η Οργανώσις των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν εξουσιοδοτείται όπως, τη ιδία πρωτοβουλία, διατυπώνη προς τα Κράτη Μέλη προτάσεις δια την εφαρµογήν της παρούσης Συµβάσεως.
5. Τη αιτήσει δύο τουλάχιστον Κρατών Μελών της παρούσης Συµβάσεως, τα οποία χωρίζει διαφορά σχετική µε την εφαρµογήν της, η UNESCO δύναται να προσφέρη τας καλάς της υπηρεσίας δια να επιτευχθή συµφωνία µεταξύ τους.
Άρθρον 18.
Η παρούσα Σύµβασις έχει διατυπωθή εις την Αγγλικήν, την Ισπανικήν, την Γαλλικήν και τη Ρωσικήν γλώσσαν, των τεσσάρων κειµένων εχόντων αυτήν την αποδεικτικήν ισχύν.
Άρθρον 19.
1. Η παρούσα Σύβασις θα υποβληθή εις την επικύρωσιν ή την αποδοχήν των Κρατών Μελών της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, συµφώνως προς τας αντιστοίχους συνταγµατικάς των διαδικασίας,
2. Τα όργανα επικυρώσεως ή αποδοχής θα κατατεθούν παρά τω Γενικώ Διευθυντή της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν.
Άρθρον 20.
1. Η παρούσα Σύµβασις είναι ανοιχτή εις την προσχώρησιν παντός Κράτους µη µέλους της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, καλούµενον όπως προσχωρήση υπό του Εκτελεστικού Συµβουλίου της Οργανώσεως.
2. Η προσχώρησις θα γίνη δια της καταθέσεως οργάνου προσχωρήσεως παρά τω Γενικώ Διευθυντή της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν.
Άρθρον 21.
Η παρούσα Σύµβασις θα τεθή εν ισχύι τρεις µήνας µετά την ηµεροµηνίαν καταθέσεως του τρίτου οργάνου επικυρώσεως, αποδοχής ή προσχωρήσεως, αλλά µόνον δια τα Κράτη τα οποία θα έχουν καταθέσει τα αντίστοιχα όργανα των επικυρώσεως, αποδοχής ή προσχωρήσεως κατά τη ηµεροµηνίαν ταύτην ή προγενεστέρως. Δια παν έτερον Κράτος θα ισχύι τρεις µήνας µετά την κατάθεσιν του οργάνου του εοπικυρώσεως, αποδοχής ή προσχωρήσεως.
Άρθρον 22.
Τα Κράτη Μέλη της παρούσης Συµβάσεως αναγνωρίζουν ότι αύτη είναι εφαρµόσιµος όχι µόνον επί των µητροπολιτικών εδαφών, αλλά επίσης και επί όλων των εδαφών των οποίων διασφαλίζουν τας διεθνείς σχέσεις, αναλαµβάνουν την υποχρέωσιν να συµβουλεύωνται, εάν τούτο είναι αναγκαίον, τας κυβερνήσεις ή άλλας αρµοδίας αρχάς των ως άνω εδαφών κατά την στιγµήν της επικυρώσεως, αποδοχής ή προσχωρήσεως, ή προ ταύτης, επί τω σκοπώ όπως εφαρµοσθή η Σύµβασις επί των εδαφών τούτων, καθώς και να γνωστοποιούν εις τον Γενικόν Διευθυντήν της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, τα εδάφη εκείνα εις τα οποία η Συνθήκη θα εφαρµοσθή, της επικυρώσεως ταύτης εχούσης ισχύν τρεις µήνας µετά την ηµεροµηνίαν λήψεώς της.
Άρθρον 23.
1. Έκαστον Κράτος Μέλος της παρούσης Συµβάσεως θα έχη την ευχέρειαν να καταγγείλη την παρούσαν Σύµβασιν ιδίω ονόµατι ή εξ’ονόµατος οιουδήποτε εδάφους του οποίου διασφαλίζει τας διεθνείς σχέσεις.
2. Η καταγγελία θα κοινοποιήται δι’εγγράφου κατατιθεµένου παρά τω Γενικώ Διευθυντή της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν.
3. Η καταγγελία θα καθίσταται ενεργός δώδεκα µήνας µετά την λήψιν του εγγράφου καταγγελίας.
Άρθρον 24.
Ο Γενικός Διευθυντής της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν θα πληροφορή τα Κράτη Μέλη της Οργανώσεως, τα Κράτη µη µέλη τα αναφερόµενα εις το άρθρον 20, καθώς και την Οργάνωσιν των Ηνωµένων Εθνών, περί της καταθέσεως όλων των οργάνων κυρώσεως, αποδοχής, ή προσχωρήσεως των µνηµονευοµένων εις τα άρθρα 19 και 20, καθώς και περί των κοινοποιήσεων και καταγγελιών των προβλεποµένων αντιστοίχως εις τα άρθρα 22 και 23.
Άρθρον 25.
1. Η παρούσα Σύµβασις θα δύναται να αναθεωρηθή υπό της Γενικής Διασκέψεως της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν. Η αναθεώρησις αύτη θα δεσµεύη εν τούτοις µόνον τα Κράτη τα οποία θα καταστούν µέλη της αναθεωρηµένης Συµβάσεως.
2. Εις περίπτωσιν καθ’ ην η Γενική Διάσκεψις ήθελεν υιοθετήσει νέαν σύµβασιν επιφέρουσα ολικήν ή µερικήν αναθεώρησιν της παρούσης Συµβάσεως, και εκτός εάν η νέα σύµβασις ήθελεν άλλως ορίζει, η παρούσα Σύµβασις θα παύη να είναι ανοικτή εις την κύρωσιν, αποδοχήν, ή προσχώρησιν από της ηµεροµηνίας της θέσεως εν ισχύι της νέας αναθεωρηµένης συµβάσεως.
Άρθρον 26.
Συµφώνως προς το άρθρον 102 του Χάρτου των Ηνωµένων Εθνών, η παρούσα Σύµβασις θα καταχωρηθή εις την Γραµµατείαν των Ηνωµένων Εθνών, τη αιτήσει του Γενικού Διευθυντού της Οργανωσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν.
Εγένετο εν Παρισίοις σήµερον δεκάτην εβδόµην ηµέραν του Νοεµβρίου 1970, εις δύο αυθεντικά αντίτυπα φέροντα την υπογραφήν του Προέδρου της Γενικής Διασκέψεως συνελθούσης εις την δεκάτην έκτην σύνοδόν της, και του Γενικού Διευθυντού της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, τα οποία θα κατατεθούν εις τα αρχεία της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν και των οποίων ακριβή αντίγραφα θα δοθούν εις όλα τα Κράτη τα αναφερόµενα εις τα άρθρα 19 και 20, καθώς και εις τα Ηνωµένα Έθνη.
Το ανωτέρω κείµενον είναι το αυθεντικόν κείµενον της Συµβάσεως δεόντως υιοθετηθείσης υπό της Γενικής Διασκέψεως της Οργανώσεως των Ηνωµένων Εθνών δια την Εκπαίδευσιν, την Επιστήµην και την Μόρφωσιν, κατά την δεκάτην έκτην σύνοδόν της, ήτις συνήλθεν εν Παρισίοις και εκηρύχθη τερµατισθείσα την δεκάτη ν τετάρτην ηµέραν του Νοεµβρίου 1970.
Εις πίστωσιν απέθεσαν την υπογραφήν των, σήµερον δεκάτη ν εβδόµην ηµέραν του Νοεµβρίου 1970.
