Συντάκτης: unescochair

Η Γενική Διάσκεψη της UΝΕSCΟ (Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό) που συνήλθε στο Παρίσι από τις 14 Νοεμβρίου έως τις 15 Δεκεμβρίου 1960 στην ενδέκατη σύνοδό της.

Λαμβάνονας υπόψη ότι η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επιβεβαιώνει στην αρχή της μη διάκρισης και διακηρύσσει ότι κάθε άτομο έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Θεωρώντας ότι οι διακρίσεις στην εκπαίδευση αποτελούν παραβίαση των δικαιωμάτων που εξαγγέλλονται σε αυτήν την Διακήρυξη.

Θεωρώντας ότι σύμφωνα με τους όρους του Καταστατικού της, η UNESCO αποβλέπει στην εγκαθίδρυση συνεργασίας μεταξύ των εθνών με σκοπό την διασφάλιση προς χάρη όλων του οικουμενικού σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ισότητας των ευκαιριών στην εκπαίδευση.

Αναγνωρίζοντας, κατά συνέπεια, ότι η UNESCO, έχει ως καθήκον, σεβόμενη την διαφορετικότητα των εθνικών εκπαιδευτικών συστημάτων, όχι μόνο να αποκηρύσσει κάθε μορφή διακρίσεων στην εκπαίδευση αλλά επίσης να προωθεί την ισότητα των ευκαιριών και της μεταχείρισης για όλους στην εκπαίδευση.

Έχοντας ενώπιόν της προτάσεις που αφορούν τις διάφορες μορφές διακρίσεων στην εκπαίδευση, οι οποίες αποτελούν το θέμα 17.1.4 της ημερήσιας διάταξης της συνόδου.

Έχοντας αποφασίσει κατά τη δέκατη σύνοδό της ότι το ζήτημα αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει το αντικείμενο μιας διεθνούς συμβάσεως καθώς και συστάσεων προς τα κράτη μέλη.

Υιοθετεί την παρούσα Σύμβαση την 14η Δεκεμβρίου 1960.

Άρθρο 1

1. Για τους σκοπούς της παρούσας Συμβάσεως ο όρος «διακρίσεις» περιλαμβάνει κάθεδιαφοροποίηση, εξαίρεση, περιορισμό ή προτίμηση η οποία λόγω φυλής, χρώματος, φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, οικονομικής κατάστασης ή κοινωνικής καταγωγής, έχει ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα την εκμηδένιση ή αποδυνάμωση της ίσης μεταχείρισης στην εκπαίδευση και ειδικότερα:

(α) την στέρηση οποιουδήποτε ατόμου ή ομάδας από την πρόσβαση σε οποιασδήποτε μορφής ή βαθμίδας εκπαίδευσης

(β) τον περιορισμό οποιουδήποτε ατόμου ή ομάδας σε εκπαίδευση κατώτερου επιπέδου

(γ) υπό την επιφύλαξη των όρων του άρθρου 2 της παρούσας Συμβάσεως, την εγκαθίδρυση ή διατήρηση ξεχωριστών εκπαιδευτικών συστημάτων ή ιδρυμάτων για πρόσωπα ή άτομα ή ομάδες

(δ) την επιβολή σε οποιοδήποτε άτομο ή ομάδα, συνθηκών ασυμβίβαστων με την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

2. Για τους σκοπούς της παρούσας Συμβάσεως, ο όρος «εκπαίδευση» αναφέρεται σε όλες τις μορφές και τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και περιλαμβάνει την πρόσβαση σ’ αυτήν, το επίπεδο και την ποιότητά της και τις συνθήκες υπό τις οποίες παρέχεται.

Άρθρο 2

Εφόσον επιτρέπονται σε ένα κράτος, οι ακόλουθες περιπτώσεις δεν θεωρείται ότι συνιστούν διακρίσεις υπό την έννοια του άρθρου 1 της παρούσας Συμβάσεως:

(α) Η εγκαθίδρυση ή διατήρηση χωριστών εκπαιδευτικών συστημάτων ή ιδρυμάτων για μαθητές των δύο φύλων, εφόσον τα συστήματα ή τα ιδρύματα αυτά προσφέρουν ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση, παρέχουν εκπαιδευτικό προσωπικό με προσόντα του ίδιου επιπέδου καθώς επίσης και σχολικές εγκαταστάσεις και εξοπλισμό της ίδιας ποιότητας και μπορούν να παρέχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης των ίδιων ή ισότιμων προγραμμάτων σπουδών.

(β) Η εγκαθίδρυση ή διατήρηση για θρησκευτικούς ή γλωσσικούς λόγους χωριστών εκπαιδευτικών συστημάτων ή ιδρυμάτων τα οποία παρέχουν εκπαίδευση εναρμονισμένη με τις επιθυμίες των γονέων ή των κηδεμόνων των μαθητών, εφόσον η συμμετοχή σε τέτοια συστήματα ή η παρακολούθηση σε τέτοια ιδρύματα είναι προαιρετική και εφόσον η παρεχόμενη εκπαίδευση ανταποκρίνε¬ται στα επίπεδα που τυχόν έχουν τεθεί ή έχουν γίνει αποδεκτά από τις αρμόδιες αρχές, ιδιαίτερα για την εκπαίδευση της ίδιας βαθμίδας.

(γ) Η εγκαθί¬δρυση ή διατήρηση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων εφό¬σον ο σκοπός ους δεν είναι να εξασφαλίσουν τον αποκλεισμό οποιασδήποτε ομά¬δας αλλά να παρέχουν περαιτέρω εκπαιδευτικές διευκολύνσεις από αυτές που παρέχει το δημόσιο, εφόσον τα ιδρύματα λειτουργούν κατά τρόπο σύμφωνο με αυτόν τον σκοπό και η παρεχόμενη εκπαίδευση είναι σύμφωνα με τα επίπεδα που τυχόν έχουν τεθεί ή γίνει αποδεκτά από τις αρμόδιες αρχές, ειδικά για την εκπαίδευση της ίδιας βαθμίδας.

Άρθρο 3

Με σκοπό να εξαλείψουν και να αποτρέψουν τις διακρίσεις υπό την έννοια της παρούσας Συμβάσεως τα συμβαλλόμενα κράτη μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση:

(α) Να καταργήσουν τυχόν νομοθετικές προβλέψεις και διοικητικές διατάξεις και να διακόψουν τυχόν διοικητικές πρακτικές οι οποίες εμπεριέχουν διακρίσεις στην εκπαίδευση.

(β) Να διασφαλίσουν, με νομοθετικά μέτρα όπου κρίνεται απα¬ραίτητο, ότι δεν γίνονται διακρίσεις στην εισαγωγή μα¬θητών σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.

(γ) Να μην επιτρέπουν οποιαδήποτε διαφορετική μεταχείριση των υπηκόων από τις δημόσιες αρχές, παρά μόνο στη βάση της αξίας ή της ανάγκης, όσον αφορά τα δίδακτρα και τη χορήγηση υποτροφιών ή άλλων μορφών ενίσχυσης προς τους μαθητές και των αναγκαίων αδειών και διευκολύνσεων για τη συνέχιση των σπουδών στο εξωτερικό.

(δ) Να μην επιτρέπουν οποιοδήποτε περιορισμό ή προτίμηση στην βοήθεια που χορηγείται σε οποιαδήποτε μορφή από τις δημόσιες αρχές στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η οποία θα βασίζεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι οι μαθητές ανήκουν σε μία ορισμένη ομάδα.

(ε) Να παρέχουν στους ξένους υπηκόους που κατοικούν στο έδαφός τους την ίδια πρόσβαση στην εκπαίδευση με την παρεχόμενη στους δικούς τους υπηκόους.

Άρθρο 4

Τα κράτη μέρη της παρούσας Συμβάσεως αναλαμβάνουν περαιτέρω την υπο¬χρέωση να διαμορφώσουν, να αναπτύξουν και να εφαρμόσουν μια εθνική πολιτική, η οποία με μεθόδους ανάλογες με τις περι¬στάσεις και την εθνική πρακτική θα. τείνει στην προώθηση της ισότητας των ευκαιριών της και μεταχείρισης στο ζήτημα της εκπαίδευσης, και ειδικότερα:

(α) Να καταστήσουν δωρεάν και υποχρεωτική την πρωτοβάθμια εκπαίδευση• να καταστήσουν γενικώς διαθέσιμη και προσιτή σε όλους την δευτεροβάθμιας εκπαίδευση στις διάφορες μορφές της• να καταστήσουν την ανώτερη εκπαίδευση εξίσου προσιτή σε όλους, σύμφωνα με τις δυνατότητες του καθενός• να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση όλων με την υποχρέωση εκπαίδευσης που προβλέπεται από το νόμο.

(β) Να διασφαλίσουν ότι το επίπεδο εκπαίδευσης είναι ισότιμο σε όλα τα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα της ίδιας βαθμίδας και ότι οι συνθήκες σχετικά με την ποιότητα της παρεχό¬μενης εκπαίδευσης είναι επίσης ισότιμες.

(γ) Να ενθαρρύνουν και να εντείνουν με κατάλληλες μεθόδους την εκπαίδευση ατόμων που δεν έχουν λάβει πρωτοβάθμια εκπαίδευση ή που δεν έχουν ολοκληρώσει το σύνολο του προγράμματος βασικής εκπαίδευσης και τη συνέχιση της εκπαίδευσής τους στη βάση των ικανοτήτων τους.

(δ) Να παρέχουν, χωρίς διακρίσεις, κατάρτιση για το επάγγελμα του εκπαιδευτικού.

Άρθρο 5

1. Τα κράτη μέρη της παρούσας Συμβάσεως συμφωνούν ότι:

(α) Η εκπαίδευση θα αποσκοπεί στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενδυνάμωση του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών• θα προωθεί την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία μεταξύ όλων των εθνών, των φυλετικών ή θρησκευτικών ομάδων, και θα ενισχύει τις δραστηριότητες των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.

(β) Είναι απαραίτητο να γίνεται σεβαστή η ελευθερία των γονέων και, στις ανάλογες περιπτώσεις, των νομίμων κηδεμόνων, πρώτον (τόσο) να επιλέγουν για τα παιδιά τους ιδρύματα διαφορετικά από αυτά που υπάγονται στις δημόσιες αρχές που συμμορφώνονται όμως με τα ελάχιστα εκπαιδευτικά επίπεδα που τυχόν έχουν τεθεί ή γίνει αποδεκτά από τις αρμόδιες αρχές και, δεύτερον να εξασφαλίζουν, με τρόπο σύμφωνο με τις διαδικασίες που ακολουθούνται στο κράτος για την εφαρμογή της νομοθεσίας του, τη θρησκευτική και ηθική εκπαίδευση των παιδιών σύμφωνα με τις δικές τους πεποιθήσεις• επίσης κανένα άτομο ή ομάδα δεν θα πρέπει να υποχρεώνεται να λάβει θρησκευτική καθοδήγηση ασυμβίβαστη με τις πεποιθήσεις του.

(γ) Είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί το δικαίωμα στα μέλη των εθνικών μειονοτήτων να ασκούν τις δικές τους εκπαιδευτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης σχολείων και, ανάλογα με την εκπαιδευτική πολιτική κάθε κράτους, της χρήσης ή της διδασκαλίας της δικής τους γλώσσας υπό την προϋπόθεση ωστόσο ότι:

(i) Το δικαίωμα αυτό δεν ασκείται με τρόπο που να παρεμποδίζει τα μέλη αυτών των μειονοτήτων να κατανοούν τον πολιτισμό και την γλώσσα του συνόλου της κοινότητας και να συμμετέχουν στις δραστηριότητές της κατά τρόπο που θα θέτει σε κίνδυνο την εθνική κυριαρχία.

(ii) Το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν είναι κατώτερο του γενικού επιπέδου που έχει τεθεί ή γίνεται αποδεκτό από τις αρμόδιες αρχές και

(iii) Η παρακολούθηση στα σχολεία αυτά είναι προαιρετική.

2. Τα κράτη μέρη της παρούσας Συμβάσεως δεσμεύονται να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διασφάλιση της εφαρμογής των αρχών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 6

Κατά την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης, τα κράτη μέρη σ’ αυτήν δεσμεύονται να καταβάλλουν την μεγαλύτερη προσοχή σε όποιες συστάσεις υιοθετηθούν στο εξής από τη Γενική Διάσκεψη της UNESCO και οι οποίες θα καθορίζουν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν ενάντια στις διάφορες μορφές διακρίσεων στην εκπαίδευση και με σκοπό την εξασφάλιση της ισότητας των ευκαι¬ριών και της μεταχείρισης σ’ αυτήν.

Άρθρο 7

Τα κράτη μέρη της παρούσας Σύμβασης θα πρέπει να παρέχουν, στις περιοδικές εκθέσεις που θα υποβάλουν στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO σε ημερομηνίες και κατά τρόπο ο οποίος θα καθορισθεί από αυτήν, πληροφορίες σχετικά με τα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα που έχουν υιοθετήσει ή άλλη δραστηριότητα που έχουν αναλάβει για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης. συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν ληφθεί για την διαμόρφωση και την ανάπτυξη της εθνικής πολιτικής που προσδιορίζεται στο άρθρο 4 κα¬θώς και των αποτελεσμάτων που έχουν επιτευχθεί και των εμποδίων που εμφανίστηκαν κατά την εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Άρθρο 8

Οποιαδήποτε διαφορά τυχόν προκύψει μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μερών της παρούσας Σύμβασης σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή αυτής και η οποία δεν διευθετείται με διαπραγματεύσεις, θα παραπέμπεται κατόπιν αιτήσεως των μερών της διαφοράς, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, εφόσον αποτύχουν τα άλλα μέσα επίλυσής της.

Άρθρο 9

Επιφυλάξεις στην παρούσα Σύμβαση δεν θα γίνουν δεκτές.

Άρθρο 10

Η παρούσα Σύμβαση δεν θα επιφέρει μείωση των δικαιωμάτων τα οποία τυχόν απολαμβάνουν ιδιώτες ή ομάδες βάσει συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών, εφόσον αυτά τα δικαιώματα δεν είναι αντίθετα με το γράμμα και το πνεύμα της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 11

Η παρούσα Σύμβαση συντάχθηκε στην αγγλική, γαλλική, ρωσική και ισπανική γλώσσα, και τα τέσσερα κείμενα θεωρούνται εξ ίσου αυθεντικά.

Άρθρο 12

1. Η παρούσα Σύμβαση υπόκειται σε επικύρωση ή αποδοχή από τα κράτη μέλη της UNESCO σύμφωνα με τις σχετικές συνταγματικές διαδικασίες τους.

2. Τα έγγραφα επικύρωσης ή αποδοχής θα κατατίθενται στον Γενικό Διευθυντή της UNESCO

Άρθρο 13

1. Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοικτή για προσχώρηση σε όλα τα κράτη μη μέλη της UNESCO τα οποία προσκαλούνται να προσχωρήσουν από την Εκτελεστική Επιτροπή της Οργάνωσης.

2. Η προσχώρηση θα συντελείται με την κατάθεση εγγράφου προσχώρησης στον Γενικό Διευθυντή της UNESCO.

Άρθρο 14

Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες από την ημερομηνία κατάθεσης του τρίτου εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής ή προσχώρησης αλλά μόνον όσον αφορά αυτά τα κράτη που έχουν καταθέσει τα αντίστοιχα έγγραφά τους πριν ή κατά την ημερομηνία αυτήν. Όσον αφορά κάθε άλλο κράτος, θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες από την κατάθεση του δικού του εγγράφου επικύρωσης. αποδοχής ή προσχώρησης.

Άρθρο 15

Τα κράτη μέρη της παρούσας Σύμβασης αναγνωρίζουν ότι η Σύμβαση είναι εφαρμοστέα όχι μόνο στα μητροπολιτικά εδάφη τους αλλά επίσης σε όλα τα μη αυτοκυβερνώμενα, υπό κηδεμονία, αποικιακά και άλλα εδάφη για τις διεθνείς σχέσεις των οποίων είναι υπεύθυνα• δεσμεύονται να συμβουλεύουν, εφόσον κρίνεται απαραίτητο, τις κυβερνήσεις ή τις άλλες αρμόδιες αρχές αυτών των εδαφών κατά την επικύρωση, αποδοχή ή προσχώρηση ή πριν από αυτήν με σκοπό τη διασφάλιση της εφαρμογής της Σύμβασης σ’ αυτές τις περιοχές, και να γνωστοποιούν στον Γενικό Διευθυντή της UNESCO τα εδάφη στα οποία αυτή, σύμφωνα με τα προηγούμενα, εφαρμόζεται, η δε γνωστοποίηση θα αποκτά ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία της λήψεώς της.

Άρθρο 16

1. Κάθε κράτος μέρος της παρούσας Σύμβασης μπορεί να την καταγγείλει για λογαριασμό του ή για λογαριασμό κάθε εδάφους για του οποίου τις διεθνείς σχέσεις είναι υπεύθυνο.

2. Η καταγγελία θα γνωστοποιείται με έγγραφο που θα κατατίθεται στο Γενικό Διευθυντή της UNESCO.

3. Η καταγγελία θα αποκτά ισχύ δώδεκα μήνες από τη λήψη του εγγράφου καταγγελίας.

Άρθρο 17

Ο Γενικός Διευθυντής της UNESCO θα ενημερώνει τα κράτη μέλη της Οργάνωσης, τα κράτη μη μέλη που αναφέρονται στο άρθρο 13 καθώς και τα Ηνωμένα Έθνη σχετικά με την κατάθεση όλων των εγγράφων επικύρωσης, αποδοχής ή προσχώρησης τα οποία προβλέπονται στα άρθρα 12 και 13 και σχετικά με τις γνωστοποιήσεις και καταγγελίες που προβλέπονται στα άρθρα 15 και 16 αντιστοίχως.

Άρθρο 18

1. Η παρούσα Σύμβαση μπορεί να αναθεωρηθεί από τη Γενική Διάσκεψη της UNESCO. Ωστόσο, κάθε τέτοια αναθεώρηση θα δεσμεύει μόνο τα κράτη τα οποία θα γίνουν μέρη της αναθεωρητικής Συμβάσεως.

2. Σε περίπτωση που η Γενική Διάσκεψη υιοθετήσει νέα Σύμβαση η οποία θα αναθεωρεί την παρούσα εν όλω ή εν μέρει, τότε, εκτός αν η νέα Σύμβαση προβλέπει διαφορετικά, η παρούσα Σύμβαση θα παύσει να είναι ανοικτή για επικύρωση, αποδοχή ή προσχώρηση από την ημερομηνία κατά την οποία η νέα αναθεωρητική σύμβαση τίθεται σε ισχύ.

Άρθρο 19

Σύμφωνα με το άρθρο 102 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η παρούσα Σύμβαση θα καταχωρηθεί στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών κατόπιν αιτήσεως του Γενικού Διευθυντή της UNESCO.

Έγινε στο Παρίσι, στις 15 Δεκεμβρίου 1960 σε δύο αυθεντικά αντίγραφα, που φέρουν τις υπογραφές του Προέδρου της ενδέκατης συνόδου της Γενικής Διάσκεψης και του Γενικού Διευθυντή της UNESCO, τα οποία θα κατατεθούν στα αρχεία της UNESCO και των οποίων επικυρωμένα γνήσια αντίγραφα θα παραδοθούν σε όλα τα κράτη που αναφέρονται στα άρθρα 12 και 13 καθώς και στα Ηνωμένα Έθνη.

Η Γενική Διάσκεψη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, που συγκλήθηκε στο Παρίσι από τις 3 μέχρι τις 21 Οκτωβρίου 2005 για την 33η συνεδρίασή της,

Επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτιστική πολυμορφία είναι χαρακτηριστικό συνυφασμένο με την ανθρωπότητα,

Συνειδητοποιώντας ότι η πολιτιστική πολυμορφία αποτελεί κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας και θα έπρεπε να διατρανωθεί και να διαφυλαχθεί προς όφελος όλων,

Γνωρίζοντας ότι η πολιτιστική πολυμορφία δημιουργεί έναν κόσμο με πλούτο και ποικιλία, που διευρύνει τις πιθανές επιλογές, ότι τροφοδοτεί τις ανθρώπινες ικανότητες και τις αξίες και ότι είναι, άρα, βασικό εφαλτήριο για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων, των λαών και των εθνών,

Υπενθυμίζοντας ότι η πολιτιστική πολυμορφία, η οποία αναπτύσσεται μέσα σε πλαίσιο δημοκρατίας, ανοχής, κοινωνικής δικαιοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα στους λαούς και τους πολιτισμούς, είναι απαραίτητη για την ειρήνη και την ασφάλεια σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο,

Διατρανώνοντας τη σημασία της πολιτιστικής πολυμορφίας για την πλήρη πραγματοποίηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, που διακηρύσσονται στην Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και σε άλλα κείμενα παγκοσμίως αναγνωρισμένα,

Υπογραμμίζοντας την ανάγκη να ενσωματωθεί ο πολιτισμός σαν στρατηγικό στοιχείο στις εθνικές και διεθνείς πολιτικές ανάπτυξης καθώς και στη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη, λαμβάνοντας επίσης υπ’ όψη τη Διακήρυξη της Χιλιετίας του Ο.Η.Ε. (2000), που δίνει έμφαση στην εξάλειψη της φτώχειας,

Θεωρώντας ότι ο πολιτισμός λαμβάνει διάφορες μορφές στο χώρο και το χρόνο και ότι η πολυμορφία αυτή ενσαρκώνεται στην πρωτοτυπία και στην ποικιλία των ταυτοτήτων, καθώς και σε όλες τις πολιτιστικές εκφράσεις των λαών και των κοινωνιών, που αποτελούν την ανθρωπότητα,

Αναγνωρίζοντας τη σημασία των παραδοσιακών γνώσεων σαν πηγή υλικού και άυλου πλούτου και ειδικότερα των συστημάτων γνώσης των αυτοχθόνων λαών και τη θετική συνεισφορά τους στη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και την ανάγκη να εξασφαλισθεί η προστασία και η προώθηση τους με ικανοποιητικό τρόπο,

Αναγνωρίζοντας την ανάγκη να ληφθούν μέτρα για την προστασία της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων, συμπεριλαμβανομένων και των περιεχομένων τους, ιδιαίτερα σε καταστάσεις, όπου οι πολιτιστικές εκφράσεις μπορούν να απειληθούν με εξάλειψη ή με σοβαρές αλλοιώσεις,

Υπογραμμίζοντας τη σημασία του πολιτισμού για την κοινωνική συνοχή γενικά και ιδιαίτερα τη συνεισφορά του στη βελτίωση της θέσης και του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία,

Συνειδητοποιώντας ότι η πολιτιστική πολυμορφία ενισχύεται με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και ότι τροφοδοτείται από τις διαρκείς ανταλλαγές και αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους πολιτισμούς,

Επιβεβαιώνοντας εκ νέου ότι η ελευθερία της σκέψης, της έκφρασης και της ενημέρωσης, καθώς και η πολυμορφία των μέσων επιτρέπουν την ανάπτυξη των πολιτιστικών εκφράσεων μέσα στις κοινωνίες,

Αναγνωρίζοντας ότι η πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων, συμπεριλαμβανομένων των παραδοσιακών πολιτιστικών εκφράσεων, είναι σημαντικός παράγοντας, που επιτρέπει στα άτομα και στους λαούς να εκφράσουν και να μοιρασθούν με άλλους τις ιδέες και τις αξίες τους,

Υπενθυμίζοντας ότι η γλωσσική πολυμορφία είναι θεμελιώδες στοιχείο της πολιτιστικής πολυμορφίας και επιβεβαιώνοντας εκ νέου το θεμελιώδη ρόλο, που παίζει η εκπαίδευση στην προστασία και στην προώθηση των πολιτιστικών εκφράσεων,

Εκτιμώντας τη σπουδαιότητα της ζωτικότητας των πολιτισμών για όλους, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες και των αυτοχθόνων λαών, όπως εκδηλώνεται στην ελευθερία τους να δημιουργούν, να διαδίδουν και να διακινούν τις παραδοσιακές πολιτιστικές τους εκφράσεις και να έχουν πρόσβαση σε αυτές με τρόπο τέτοιο ώστε να ευνοείται η δική τους ανάπτυξη,

Υπογραμμίζοντας το ουσιαστικό ρόλο της πολιτιστικής αλληλεπίδρασης και δημιουργικότητας, που τροφοδοτούν και ανανεώνουν τις πολιτιστικές εκφράσεις και ενισχύουν το ρόλο όσων εργάζονται για την ανάπτυξη του πολιτισμού με σκοπό την πρόοδο της κοινωνίας στο σύνολό της,

Αναγνωρίζοντας τη σημασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για την υποστήριξη των προσώπων που συμμετέχουν στην πολιτιστική δημιουργία,

Πεπεισμένη ότι οι πολιτιστικές δραστηριότητες, αγαθά και υπηρεσίες έχουν διπλή φύση, οικονομική και πολιτιστική, επειδή είναι φορείς ταυτοτήτων, αξιών και εννοιών και, ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σα να έχουν αποκλειστικά εμπορική αξία,

Διαπιστώνοντας ότι οι διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, που διευκολύνονται από τη γρήγορη εξέλιξη των τεχνολογιών της πληροφορίας και επικοινωνίας, παρά το γεγονός ότι δημιουργούν πρωτοφανείς προϋποθέσεις αυξημένης αλληλεπίδρασης ανάμεσα στους πολιτισμούς, αποτελούν επίσης, πρόκληση για την πολιτιστική πολυμορφία, κυρίως αναφορικά με τους κινδύνους των ανισοτήτων ανάμεσα στις πλούσιες και τις φτωχές χώρες,

Συνειδητοποιώντας την ειδική εντολή που έχει ανατεθεί στην ΟΥΝΕΣΚΟ για να εξασφαλίσει το σεβασμό της πολυμορφίας των πολιτισμών και να προτείνει τις διεθνείς συμφωνίες, που κρίνει απαραίτητες για να διευκολυνθεί η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών μέσω ήχου και εικόνας,

Αναφερόμενη στις διατάξεις των διεθνών κειμένων, που έχουν υιοθετηθεί από την ΟΥΝΕΣΚΟ και συνδέονται με την πολιτιστική πολυμορφία και την άσκηση των πολιτιστικών δικαιωμάτων και ιδίως στην Παγκόσμια Διακήρυξη για την πολιτιστική πολυμορφία 2001,

Υιοθετεί στις 20 Οκτωβρίου 2005 την παρούσα Σύμβαση.

Ι. ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ

Άρθρο 1 Στόχοι

α. Η προστασία και η προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων.

β. Η δημιουργία των προϋποθέσεων, που επιτρέπουν στους πολιτισμούς να αναπτύσσονται και να αλληλεπιδρούν ελεύθερα, έτσι ώστε να εμπλουτίζονται αμοιβαία.

γ. Η ενθάρρυνση του διαλόγου ανάμεσα στους πολιτισμούς, για να εξασφαλίζονται πιο έντονες και ισοβαρείς πολιτιστικές ανταλλαγές μέσα στον κόσμο , προς όφελος του σεβασμού μεταξύ πολιτισμών και ενός πολιτισμού ειρήνης.

δ. Η ενίσχυση της διαπολιτισμικότητας για την ανάπτυξη πολιτιστικών αλληλεπιδράσεων μέσα στο πνεύμα της οικοδόμησης γεφυρών μεταξύ των λαών.

ε. Η προώθηση του σεβασμού της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων και η συνειδητοποίηση της αξίας της σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

στ. Η εκ νέου επιβεβαίωση της σημασίας της σχέσης ανάμεσα στον πολιτισμό και την ανάπτυξη για όλες τις χώρες, ιδιαίτερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες και η ενθάρρυνση δράσεων, που διεξάγονται σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, για να αναγνωρισθεί η πραγματική αξία της σχέσης αυτής.

ζ. Η αναγνώριση της ιδιαίτερης φύσης των πολιτιστικών δραστηριοτήτων , αγαθών και υπηρεσιών ως φορέων ταυτότητας, αξιών και εννοιών.

η. Η εκ νέου επιβεβαίωση του κυριαρχικού δικαιώματος των Κρατών να διατηρήσουν, να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν τις πολιτικές και τα μέτρα, που κρίνουν απαραίτητα για την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων στο έδαφός τους.

θ. Η ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας και αλληλεγγύης μέσα σε πνεύμα συνεργασίας, με σκοπό κυρίως να αυξήσουν, τις ικανότητες των αναπτυσσόμενων χωρών να προστατεύουν και να προωθούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων.

Άρθρο 2 Κατευθυντήριες αρχές

1. Αρχή σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών

Η πολιτιστική πολυμορφία δεν μπορεί να προστατευθεί και να προαχθεί παρά μόνο αν διασφαλίζονται τα δικαιώματα του ανθρώπου και οι θεμελιώδεις ελευθερίες, όπως η ελευθερία της έκφρασης, της ενημέρωσης και της επικοινωνίας, καθώς και η δυνατότητα των ατόμων να επιλέγουν πολιτιστικές εκφράσεις. Κανείς δεν μπορεί να επικαλεσθεί τις διατάξεις της παρούσης Σύμβασης, για να θίξει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, όπως αυτά κατοχυρώνονται στην Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων το Ανθρώπου ή διασφαλίζονται από το διεθνές δίκαιο, ή για να περιορισθεί η εμβέλειά τους.

2. Αρχή της κυριαρχίας

Σύμφωνα με τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές του διεθνούς δικαίου, τα Κράτη έχουν το κυριαρχικό δικαίωμα να υιοθετούν μέτρα και πολιτικές, για να προστατεύουν και να προάγουν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων στο έδαφός τους.

3. Αρχή της ίσης αξιοπρέπειας και του σεβασμού όλων των πολιτισμών

Η προστασία και η προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων εμπεριέχουν την αναγνώριση της ίσης αξιοπρέπειας και του σεβασμού όλων των πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων των πολιτισμών των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες και των αντίστοιχων των αυτοχθόνων λαών.

4. Αρχή της διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας

Η διεθνής συνεργασία και αλληλεγγύη θα πρέπει να επιτρέπουν σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες να δημιουργούν και να ενισχύουν τα απαραίτητα για την πολιτιστική τους έκφραση μέσα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτιστικών βιομηχανιών τους, είτε δημιουργούνται είτε έχουν ήδη δημιουργηθεί σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

5. Αρχή της συμπληρωματικότητας των οικονομικών και πολιτιστικών όψεων της ανάπτυξης

Δοθέντος ότι ο πολιτισμός είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες ανάπτυξης, οι πολιτιστικές όψεις της ανάπτυξης είναι τόσο σημαντικές όσο και οι οικονομικές όψεις και τα άτομα και οι λαοί έχουν το θεμελιώδες δικαίωμα να συμμετέχουν και να επωφελούνται από αυτές.

6. Αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης

Η πολιτιστική πολυμορφία αποτελεί μεγάλο πλούτο για τα άτομα και τις κοινωνίες. Η προστασία, η προώθηση και η διατήρηση της πολιτιστικής πολυμορφίας είναι μία ουσιώδης προϋπόθεση για μια βιώσιμη ανάπτυξη προς όφελος των παρόντων και των μελλοντικών γενεών.

7. Αρχή της δίκαιης πρόσβασης

Η δίκαιη πρόσβαση σε πλούσια και διαφοροποιημένη γκάμα πολιτιστικών εκφράσεων που προέρχονται από όλο τον κόσμο και η πρόσβαση των πολιτισμών σε μέσα έκφρασης και διάδοσης τους αποτελούν σημαντικά στοιχεία για την ενδυνάμωση της πολιτιστικής πολυμορφίας και την ενθάρρυνση της αμοιβαίας κατανόησης.

8. Αρχή της ανοιχτότητας και ισορροπίας

Όταν τα Κράτη υιοθετούν μέτρα για να ευνοήσουν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων, θα πρέπει να μεριμνούν ώστε να προωθούν, με τον κατάλληλο τρόπο, το άνοιγμα σε άλλους πολιτισμούς του κόσμου και να διασφαλίζουν ότι τα μέτρα αυτά είναι σύμφωνα με τους επιδιωκόμενους από την παρούσα Σύμβαση στόχους.

ΙΙ. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 3 Πεδίο εφαρμογής

Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στις υιοθετούμενες από τα Μέρη πολιτικές και μέτρα, που υιοθετούνται από τα Μέρη, που σχετίζονται με την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων.

ΙΙΙ. ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 4 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης γίνονται αποδεκτοί οι ακόλουθοι ορισμοί:

1. Πολιτιστική πολυμορφία

Η « Πολιτιστική Πολυμορφία» παραπέμπει στην πολλαπλότητα των μορφών με τις οποίες οι πολιτισμοί των ομάδων και των κοινωνιών βρίσκουν την έκφρασή τους. Οι εκφράσεις αυτές μεταδίδονται στο πλαίσιο ομάδων και κοινωνιών αλλά και μεταξύ τους.

Η «πολιτιστική πολυμορφία» εκδηλώνεται όχι μόνο με τις ποικίλες μορφές, μέσω των οποίων η πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας εκφράζεται, εμπλουτίζεται και διαβιβάζεται χάρη στην ποικιλία των πολιτιστικών εκφράσεων, αλλά εκδηλώνεται επίσης, μέσω διαφόρων τρόπων καλλιτεχνικής δημιουργίας, παραγωγής, διάδοσης, διανομής και απόλαυσης πολιτιστικών εκφράσεων, ανεξαρτήτως των χρησιμοποιούμενων μέσων και τεχνολογιών.

2. Πολιτιστικό Περιεχόμενο

Το «Πολιτιστικό Περιεχόμενο» παραπέμπει στη συμβολική έννοια, στην καλλιτεχνική διάσταση και στις πολιτιστικές αξίες, που απορρέουν από πολιτιστικές ταυτότητες ή τις εκφράζουν.

3 Πολιτιστικές εκφράσεις

Οι «Πολιτιστικές Εκφράσεις» είναι οι εκφράσεις , που προκύπτουν από τη δημιουργικότητα ατόμων , ομάδων ή κοινωνιών και οι οποίες εμπεριέχουν πολιτιστικό περιεχόμενο.

2. Πολιτιστικές Δραστηριότητες, Αγαθά και Υπηρεσίες

Οι « Πολιτιστικές Δραστηριότητες, Αγαθά και Υπηρεσίες» παραπέμπουν στις δραστηριότητες, αγαθά και υπηρεσίες που, όταν λαμβάνονται υπόψη η ποιότητα , η χρήση και η ειδική σκοπιμότητα τους, ενσαρκώνουν ή μεταδίδουν πολιτιστικές εκφράσεις ανεξαρτήτως της εμπορικής αξίας, που μπορούν να έχουν. Οι πολιτιστικές δραστηριότητες μπορούν να είναι αυτοσκοπός ή και να συνεισφέρουν στην παραγωγή πολιτιστικών αγαθών και υπηρεσιών.

3. Πολιτιστικές Βιομηχανίες

Οι « Πολιτιστικές Βιομηχανίες» παραπέμπουν στις βιομηχανίες, που παράγουν ή διανέμουν πολιτιστικά αγαθά ή υπηρεσίες , όπως καθορίζονται στην προαναφερόμενη παράγραφο 4.

4. Πολιτιστικές Πολιτικές και Μέτρα

Οι « Πολιτιστικές Πολιτικές και Μέτρα» παραπέμπουν στις πολιτικές και τα μέτρα που σχετίζονται με τον πολιτισμό, σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, είτε επικεντρώνονται στον ίδιο τον πολιτισμό, είτε προορίζονται να έχουν άμεση επίπτωση στις πολιτιστικές εκφράσεις των ατόμων, ομάδων ή κοινωνιών, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας, της παραγωγής , της διάδοσης και της διανομής πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αγαθών και υπηρεσιών καθώς και της πρόσβασης σε αυτά.

5. Προστασία

Η «Προστασία» σημαίνει την υιοθέτηση μέτρων, που αποσκοπούν στην προφύλαξη, στην προστασία και στην ενδυνάμωση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων. «Προφυλάσσω» σημαίνει την υιοθέτηση τέτοιων μέτρων.

8. Διαπολιτισμικότητα

Η « Διαπολιτισμικότητα» παραπέμπει στην ύπαρξη και τη δίκαιη αλληλεπίδραση των διαφόρων πολιτισμών καθώς και στη δυνατότητα ανάδυσης κοινών πολιτιστικών εκφράσεων, μέσω του διαλόγου και του αμοιβαίου σεβασμού.

IV. ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ

Άρθρο 5 Γενικός κανόνας που αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις

1. Τα Μέρη επιβεβαιώνουν εκ νέου, σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, τις αρχές του διεθνούς δικαίου και τα παγκοσμίως αναγνωρισμένα κείμενα αναφορικά με τα δικαιώματα του ανθρώπου, το κυριαρχικό τους δικαίωμα να διαμορφώνουν και να εφαρμόζουν τις πολιτιστικές πολιτικές τους και να υιοθετούν μέτρα για να προστατεύουν και να προωθούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων καθώς και για να ενισχύουν τη διεθνή συνεργασία ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας Σύμβασης.

2. Όταν ένα Μέρος εφαρμόζει πολιτικές και λαμβάνει μέτρα για την προστασία και προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων στην επικράτειά του, αυτές οι πολιτικές και τα μέτρα πρέπει να είναι συμβατές με τις διατάξεις της παρούσης Σύμβασης.

Άρθρο 6 Δικαιώματα των Μερών σε εθνικό επίπεδο

1. Μέσα στο πλαίσιο των πολιτιστικών πολιτικών και μέτρων που περιγράφονται στο άρθρο 4.6 και λαμβάνοντας υπόψη τις εκάστοτε περιστάσεις και ανάγκες του, κάθε Μέρος μπορεί να υιοθετεί μέτρα, που προορίζονται για την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων στο έδαφός του

2. Τα μέτρα αυτά μπορούν να περιλαμβάνουν:

α) Ρυθμιστικά μέτρα, που αποσκοπούν στην προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων,

β) Μέτρα τα οποία προσφέρουν, με κατάλληλο τρόπο, ευκαιρίες στις εθνικές πολιτιστικές δραστηριότητες, αγαθά και υπηρεσίες ώστε να βρουν τη θέση τους ανάμεσα στο σύνολο των πολιτιστικών δραστηριοτήτων ,αγαθών και υπηρεσιών, που είναι διαθέσιμες στο έδαφός τους, σε ό,τι αφορά τη δημιουργία, την παραγωγή, τη διάδοση, τη διανομή και την απόλαυση τους, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων, που σχετίζονται με τη γλώσσα που χρησιμοποιείται για τις εν λόγω δραστηριότητες, αγαθά και υπηρεσίες,

γ) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να παρέχουν στις ανεξάρτητες εθνικές πολιτιστικές βιομηχανίες και στις δραστηριότητες του μη επίσημου τομέα πραγματική πρόσβαση στα μέσα παραγωγής, διάδοσης και διανομής των πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αγαθών και υπηρεσιών,

δ) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να προσφέρουν δημόσια οικονομική βοήθεια,

ε) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να ενθαρρύνουν τους οργανισμούς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, καθώς και τους δημόσιους και ιδιωτικούς θεσμούς, τους καλλιτέχνες και τους άλλους επαγγελματίες του πολιτισμού, να αναπτύσσουν και να προωθούν την ελεύθερη ανταλλαγή και την ελεύθερη κυκλοφορία πολιτιστικών ιδεών και εκφράσεων, καθώς και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αγαθών και υπηρεσιών και να ενισχύουν τη δημιουργία και το επιχειρηματικό πνεύμα στις δραστηριότητες τους,

στ) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να καταρτίζουν και να υποστηρίζουν , με κατάλληλο τρόπο, τους φορείς του δημόσιου τομέα,

ζ) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν τους καλλιτέχνες, καθώς και όσους εμπλέκονται στη δημιουργία πολιτιστικών εκφράσεων,

η) Μέτρα, που αποσκοπούν στο να προωθήσουν την πολυμορφία των μέσων επικοινωνίας, και μέσω της δημόσιας υπηρεσίας ραδιομετάδοσης

Άρθρο 7 Μέτρα, που προορίζονται για την προώθηση των πολιτιστικών εκφράσεων.

1. Τα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειες να δημιουργήσουν στο έδαφός τους περιβάλλον, που να ενθαρρύνει τα άτομα και τις κοινωνικές ομάδες:

α) να δημιουργούν, να παράγουν, να διαδίδουν και να διακινούν τις δικές τους πολιτιστικές εκφράσεις και να έχουν πρόσβαση σε αυτές, λαμβάνοντας κατάλληλα υπόψη τις ιδιαίτερες προϋποθέσεις και τις ανάγκες των γυναικών καθώς και των διάφορων κοινωνικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων, που ανήκουν σε μειονότητες και των αυτοχθόνων πληθυσμών,

β) να έχουν πρόσβαση στις διάφορες πολιτιστικές εκφράσεις, που προέρχονται από την επικράτειά τους καθώς και από άλλες χώρες του κόσμου,

2. Τα Μέρη καταβάλλουν επίσης προσπάθειες να αναγνωρίσουν τη σημαντική συνδρομή των καλλιτεχνών και όλων αυτών που εμπλέκονται στη δημιουργική διαδικασία, των πολιτιστικών κοινοτήτων και οργανώσεων που τις υποστηρίζουν στο έργο τους, καθώς και τον κεντρικό τους ρόλο, που είναι η τροφοδότηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων.

Άρθρο 8 Μέτρα, που προορίζονται για την προστασία των πολιτιστικών εκφράσεων

1. Χωρίς να θίγονται οι διατάξεις των άρθρων 5 και 6, ένα Μέρος μπορεί να διαγνώσει την ύπαρξη ειδικών καταστάσεων, όπου οι πολιτιστικές εκφράσεις στο έδαφός του, υπόκεινται στον κίνδυνο της εξάλειψης, σε σοβαρή απειλή ή απαιτούν με κάθε τρόπο μια επείγουσα προστασία.

2. Τα Μέρη μπορούν να λάβουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύσουν και να διατηρήσουν τις πολιτιστικές εκφράσεις σε όλες τις καταστάσεις, που αναφέρονται στην παράγραφο 1, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.

3. Τα Μέλη αναφέρουν στη Διακυβερνητική Επιτροπή, που προβλέπεται στο άρθρο 23 όλα τα μέτρα που έχουν λάβει για να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της κατάστασης και η Επιτροπή μπορεί να διατυπώσει τις κατάλληλες συστάσεις.

Άρθρο 9 Κοινοποίηση πληροφοριών και διαφάνεια

Τα Μέλη:

1. υποβάλλουν κάθε τέσσερα χρόνια με τις αναφορές τους στην ΟΥΝΕΣΚΟ την κατάλληλη ενημέρωση για τα μέτρα, που λαμβάνονται για την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων στο έδαφός τους και σε διεθνές επίπεδο,

2. ορίζουν ένα σημείο επαφής επιφορτισμένο με τη διάδοση των πληροφοριών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση,

3. διανέμουν και ανταλλάσσουν πληροφόρηση σχετικά με την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων.

Άρθρο 10 Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση του κοινού

Τα Μέρη:

α) ευνοούν και αναπτύσσουν την κατανόηση της σημασίας και της προώθησης των πολιτιστικών εκφράσεων, κυρίως μέσω των προγραμμάτων εκπαίδευσης και αυξημένης ευαισθητοποίησης του κοινού,

β) συνεργάζονται με τα άλλα Μέρη και τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς για την επίτευξη των στόχων του παρόντος άρθρου,

γ) επιδίδονται στην ενθάρρυνση της δημιουργικότητας και στην ενίσχυση των δυνατοτήτων παραγωγής με την εφαρμογή προγραμμάτων εκπαίδευσης, κατάρτισης και ανταλλαγών στον τομέα των πολιτιστικών βιομηχανιών. Τα μέτρα αυτά πρέπει να εφαρμόζονται με τρόπο ώστε να μην επηρεάζουν αρνητικά τις παραδοσιακές μορφές παραγωγής.

Άρθρο 11 Προώθηση της διεθνούς συνεργασίας

Τα Μέρη αναγνωρίζουν το θεμελιώδη ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στην προστασία και στην προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων. Τα Μέρη ενθαρρύνουν την ενεργό συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στις προσπάθειές τους, για να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 12 Προώθηση της διεθνούς συνεργασίας

Τα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειες για την ενίσχυση της διμερούς, περιφερειακής και διεθνούς συνεργασίας, με σκοπό τη δημιουργία προϋποθέσεων κατάλληλων για την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη τις καταστάσεις, που αναφέρονται στα άρθρα 8 και 17, κυρίως για:

α. να διευκολύνουν το διάλογο ανάμεσα τους σχετικά με την πολιτιστική πολιτική,

β. να ενισχύουν τις δεξιότητες στρατηγικής και διαχείρισης των δημόσιων πολιτιστικών θεσμών, μέσω των επαγγελματικών και διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών καθώς και της από κοινού ανταλλαγής των βέλτιστων πρακτικών,

γ. να ενισχύουν τις συνεργασίες με την κοινωνία των πολιτών , με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και με τον ιδιωτικό τομέα και μεταξύ των οντοτήτων αυτών, για να ευνοούν και να προωθούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων,

δ. να προωθούν τη χρήση των νέων τεχνολογιών και να ενθαρρύνουν τις συνεργασίες , για να ενισχύουν την ανταλλαγή πληροφοριών και την κατανόηση μεταξύ των πολιτισμών και να ευνοούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων,

ε. να ενθαρρύνουν τη σύναψη συμφωνιών συμπαραγωγής και συνδιανομής.

Άρθρο 13 Ενσωμάτωση του πολιτισμού στη βιώσιμη ανάπτυξη

Τα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειες για την ενσωμάτωση του πολιτισμού σε όλα τα επίπεδα των αναπτυξιακών τους πολιτικών , με σκοπό τη δημιουργία κατάλληλων προϋποθέσεων βιώσιμης ανάπτυξης και , μέσα στο πλαίσιο αυτό, την ενίσχυση εκείνων των εκφάνσεών της, που συνδέονται με την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων.

Άρθρο 14 Συνεργασία για την ανάπτυξη

Τα Μέρη αναλαμβάνουν να υποστηρίζουν τη συνεργασία για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας, ιδιαίτερα για ό,τι αφορά στις ειδικές ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, με σκοπό να ευνοούν την ανάδειξη ενός δυναμικού πολιτιστικού τομέα μεταξύ άλλων με τα ακόλουθα μέσα:

α. την ενίσχυση των πολιτιστικών βιομηχανιών των αναπτυσσόμενων χωρών:

i. Δημιουργώντας και ενισχύοντας τις δεξιότητες πολιτιστικής παραγωγής και διανομής στις αναπτυσσόμενες χώρες

ii. Διευκολύνοντας την ευρύτερη πρόσβαση των πολιτιστικών τους δραστηριοτήτων, των αγαθών και των υπηρεσιών τους στην παγκόσμια αγορά και στα διεθνή δίκτυα διανομής

iii. Επιτρέποντας την ανάδειξη βιώσιμων τοπικών και περιφερειακών αγορών

iv. Υιοθετώντας κατάλληλα μέτρα στις ανεπτυγμένες χώρες, όποτε αυτό είναι δυνατό, με σκοπό τη διευκόλυνση της πρόσβασης στο έδαφός τους σε πολιτιστικές δραστηριότητες, αγαθά και υπηρεσίες των αναπτυσσόμενων χωρών

v. Υποστηρίζοντας τη δημιουργική εργασία και διευκολύνοντας , στο μέτρο του δυνατού, την κινητικότητα των καλλιτεχνών των αναπτυσσόμενων χωρών

vi. Ενθαρρύνοντας την κατάλληλη συνεργασία μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών, κυρίως στους τομείς της μουσικής και του κινηματογράφου

β. Την ενίσχυση των δεξιοτήτων με την ανταλλαγή πληροφοριών , εμπειρίας και ειδικών γνώσεων , καθώς και την κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού των αναπτυσσόμενων χωρών στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε ό,τι αφορά, κυρίως, τις δεξιότητες στρατηγικού σχεδιασμού και διαχείρισης, στην επεξεργασία και στην εφαρμογή πολιτικών, στην προώθηση και στη διάδοση των πολιτιστικών εκφράσεων, στην ανάπτυξη των μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων , στη χρήση τεχνολογίας καθώς και στην ανάπτυξη και τη μεταβίβαση δεξιοτήτων.

γ. Τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας από την εφαρμογή των κατάλληλων μέτρων παροχής κινήτρων, ιδιαίτερα στον τομέα των πολιτιστικών βιομηχανιών και επιχειρήσεων.

δ. Την οικονομική υποστήριξη με:

i. Τη σύσταση ενός Διεθνούς Ταμείου για την πολιτιστική πολυμορφία, όπως προβλέπεται από το άρθρο 18

ii. Την παροχή δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας στο μέτρο που αυτή είναι αναγκαία, συμπεριλαμβανομένης της τεχνικής βοήθειας, που προορίζεται να ενισχύσει και να υποστηρίξει τη δημιουργικότητα

iii. Άλλες μορφές οικονομικής βοήθειας, όπως δάνεια με χαμηλό επιτόκιο, επιδοτήσεις και άλλους μηχανισμούς χρηματοδότησης

Άρθρο 15 Μορφές συνεργασίας

Τα Μέρη ενθαρρύνουν την ανάπτυξη συνεργασιών ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα και στους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς καθώς και μεταξύ τους, για να συνεργασθούν με τις αναπτυσσόμενες χώρες με σκοπό την ενίσχυση της ικανότητας τους να προστατεύουν και να προωθούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων. Σε απάντηση στις συγκεκριμένες ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, οι νεωτεριστικές αυτές συνεργασίες θα δώσουν έμφαση στην ανάπτυξη των υποδομών, των ανθρώπινων πόρων και πολιτικών καθώς και στην ανταλλαγή πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αγαθών και υπηρεσιών.

Άρθρο 16 Προνομιακή μεταχείριση για τις αναπτυσσόμενες χώρες

Οι αναπτυγμένες χώρες διευκολύνουν τις πολιτιστικές ανταλλαγές με τις αναπτυσσόμενες χώρες προσφέροντας μέσω κατάλληλων θεσμικών και νομικών πλαισίων, προνομιακή μεταχείριση στους καλλιτέχνες τους και τους λοιπούς ασχολούμενους με τον πολιτισμό επαγγελματικά ή με έναν πρακτικό τρόπο καθώς και στα πολιτιστικά αγαθά και τις υπηρεσίες τους.

Άρθρο 17 Διεθνής συνεργασία στις καταστάσεις σοβαρής απειλής κατά των πολιτιστικών εκφράσεων

Τα Μέρη συνεργάζονται για να προσφέρουν αμοιβαία βοήθεια, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις αναπτυσσόμενες χώρες, στις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 8.

Άρθρο 18 Διεθνές ταμείο για την πολιτιστική πολυμορφία

1. Δημιουργείται Διεθνές Ταμείο για την πολιτιστική πολυμορφία, το οποίο καλείται στο εξής «Το Ταμείο».

2. Το Ταμείο αποτελείται από κατατεθειμένα κεφάλαια, σύμφωνα με τον Οικονομικό Κανονισμό της ΟΥΝΕΣΚΟ.

3. Οι πόροι του Ταμείου συνίστανται από: α. τις εκούσιες συνεισφορές των Μερών,

β. Τα κεφάλαια, που χορηγούνται για το σκοπό αυτό από τη Γενική Διάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ,

γ. Τις καταβολές, δωρεές ή κληροδοτήματα, που θα μπορούν να κάνουν άλλα Κράτη, οργανισμοί και προγράμματα του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, άλλοι περιφερειακοί ή διεθνείς οργανισμοί καθώς και δημόσιοι ή ιδιωτικοί οργανισμοί ή ιδιώτες,

δ. Οποιοδήποτε τόκο επί των πόρων του Ταμείου,

ε. Το προϊόν των εισπράξεων και των εσόδων από εκδηλώσεις, που διοργανώνονται προς όφελος του Ταμείου,

στ. Όλους τους άλλους πόρους, που επιτρέπονται από τον κανονισμό του Ταμείου.

4. Η χρήση των πόρων του Ταμείου αποφασίζεται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή με βάση τις κατευθύνσεις της Διάσκεψης των Μερών , που αναφέρεται στο άρθρο 22.

5. Η Διακυβερνητική Επιτροπή μπορεί να δεχθεί συνεισφορές και άλλες μορφές βοήθειας με γενικούς ή ειδικούς σκοπούς, που συνδέονται με καθορισμένα σχέδια, αρκεί τα σχέδια αυτά να έχουν εγκριθεί από αυτήν.

6. Οι συνεισφορές στο Ταμείο δεν μπορούν να συνδυασθούν με καμία πολιτική, οικονομική ή άλλη προϋπόθεση, η οποία είναι ασυμβίβαστη με τους στόχους της παρούσας Σύμβασης.

7. Τα Μέρη θα προσπαθήσουν να καταβάλουν εθελοντικές συνεισφορές σε τακτική βάση για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 19 Ανταλλαγή, ανάλυση και διάδοση πληροφοριών

1. Τα Μέρη συμφωνούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες και τεχνογνωσία, που αναφέρονται στη συλλογή δεδομένων και στις στατιστικές, που αφορούν την πολυμορφία των πολιτιστικών εκφράσεων καθώς και τις βέλτιστες πρακτικές για την προστασία και την προώθησή της.

2. Η ΟΥΝΕΣΚΟ διευκολύνει, χάρη στους μηχανισμούς, που υπάρχουν στη Γραμματεία, τη συλλογή, την ανάλυση και τη διάδοση όλων των πληροφοριών, στατιστικών και βέλτιστων πρακτικών στο θέμα αυτό.

3. Επιπλέον, η ΟΥΝΕΣΚΟ συνιστά και ενημερώνει μία τράπεζα δεδομένων, που αφορά τους διάφορους τομείς και οργανισμούς κυβερνητικούς, ιδιωτικούς και μη κερδοσκοπικούς, που δραστηριοποιούνται στον τομέα των πολιτιστικών εκφράσεων.

4. Για να διευκολυνθεί η συλλογή δεδομένων , η ΟΥΝΕΣΚΟ αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην ενίσχυση των δεξιοτήτων και της τεχνογνωσίας των Μερών, που διατυπώνουν σχετικό αίτημα βοήθειας.

5. Η συλλογή των πληροφοριών, που καθορίζεται στο παρόν άρθρο, συμπληρώνει την πληροφόρηση, που αναφέρεται στις διατάξεις του άρθρου 9.

V. Σχέσεις με άλλες Συμβάσεις

Άρθρο 20 Σχέσεις με τις άλλες Συμβάσεις: Αμοιβαία υποστήριξη, συμπληρωματικότητα και μη υπαγωγή

1) Τα Μέρη αναγνωρίζουν ότι οφείλουν να εκπληρώσουν με καλή πίστη τις υποχρεώσεις τους, δυνάμει της παρούσας Σύμβασης και όλων των άλλων συνθηκών, στις οποίες είναι μέρη. Έτσι, χωρίς να υπαγάγουν τη Σύμβαση αυτή σε άλλες συνθήκες,

(1) Ενθαρρύνουν την αμοιβαία υποστήριξη ανάμεσα στη Σύμβαση αυτή και τις άλλες συνθήκες , στις οποίες είναι μέρη και

(2) Όταν ερμηνεύουν και εφαρμόζουν τις άλλες συνθήκες στις οποίες είναι μέρη ή όταν αναλαμβάνουν άλλες διεθνείς υποχρεώσεις, τα Μέρη λαμβάνουν υπόψη τους τις σχετικές διατάξεις της παρούσας Σύμβασης.

2) Τίποτα μέσα στην παρούσα Σύμβαση δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι τροποποιεί τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Μερών σχετικά με τις άλλες συνθήκες, στις οποίες είναι μέρη.

Άρθρο 21 Διεθνής συντονισμός και συνεργασία

Τα Μέρη δεσμεύονται να προωθήσουν τους στόχους και τις αρχές της παρούσας Σύμβασης σε άλλα διεθνή πλαίσια. Για τα σκοπό αυτό, τα Μέρη διαβουλεύονται, αν συντρέχει περίπτωση, έχοντας υπόψη τους αυτούς τους στόχους και αρχές.

VI. Όργανα της Σύμβασης

Άρθρο 22 Διάσκεψη των Μερών

1. Καθιερώνεται Διάσκεψη των Μερών. Η Διάσκεψη των Μερών είναι το πλήρες και ανώτερο όργανο της παρούσας Σύμβασης.

2. Η Διάσκεψη των Μερών συνέρχεται σε τακτική σύνοδο κάθε δύο χρόνια, στο μέτρο του δυνατού μέσα στο πλαίσιο της Γενικής Διάσκεψης της ΟΥΝΕΣΚΟ. Μπορεί να συνέλθει σε έκτακτη σύνοδο, αν αυτή το αποφασίσει, ή αν το ένα τρίτο τουλάχιστον των Μερών απευθύνει αίτηση στη Διακυβερνητική Επιτροπή.

3. Η Διάσκεψη των Μερών υιοθετεί τον εσωτερικό κανονισμό.

4. Οι αρμοδιότητες της Διάσκεψης είναι, μεταξύ άλλων!

α. Η εκλογή των μελών της Διακυβερνητικής Επιτροπής

β. Η λήψη και εξέταση των αναφορών των Μερών στην παρούσα Σύμβαση, που διαβιβάζονται από τη Διακυβερνητική Επιτροπή

γ. Η έγκριση των επιχειρησιακών οδηγιών που προετοιμάζονται με αίτημα της από τη Διακυβερνητική Επιτροπή

δ. Η λήψη κάθε άλλου μέτρου που κρίνει απαραίτητο για την προώθηση των στόχων της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 23 Διακυβερνητική Επιτροπή

1. Συστήνεται στην ΟΥΝΕΣΚΟ Διακυβερνητική Επιτροπή για την προστασία και την προώθηση της πολυμορφίας των πολιτιστικών εκφράσεων, η οποία θα καλείται στο εξής «Διακυβερνητική Επιτροπή». Αποτελείται από εκπροσώπους 18 Κρατών Μερών στη Σύμβαση, που εκλέγονται από τη Συνδιάσκεψη των Μερών για τέσσερα χρόνια από τη στιγμή που η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ, σύμφωνα με το άρθρο 29.

2. Η Διακυβερνητική Επιτροπή συγκαλείται μία φορά το χρόνο.

3. Η Διακυβερνητική Επιτροπή λειτουργεί υπό την εποπτεία και σύμφωνα με τις οδηγίες της Διάσκεψης των Μερών και λογοδοτεί σε αυτήν.

4. Ο αριθμός των μελών της Διακυβερνητικής Επιτροπής θα ανέλθει σε 24, όταν ο αριθμός των Μερών της Σύμβασης θα φθάσει τα 50

5. Η εκλογή των Μελών της Διακυβερνητικής Επιτροπής βασίζεται στις αρχές της δίκαιης γεωγραφικής κατανομής και της εναλλαγής εκ περιτροπής

6. Χωρίς να θίγονται οι άλλες αρμοδιότητες που της ανατίθενται από την παρούσα Σύμβαση, τα καθήκοντα της Διακυβερνητικής Επιτροπής είναι τα ακόλουθα:

α. Η προαγωγή των στόχων της παρούσας Σύμβασης, η ενθάρρυνση και η διασφάλιση της παρακολούθησης της εφαρμογής της,

β. Η προετοιμασία και η υποβολή, προς έγκριση από τη Διάσκεψη των Μερών, ύστερα από αίτημά της, των επιχειρησιακών οδηγιών σχετικά με την υλοποίηση και την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης,

γ. Η διαβίβαση των αναφορών των Μερών της Σύμβασης στη Διάσκεψη των Μερών, συνοδευόμενων από της παρατήρησής της και από μία περίληψη του περιεχομένου τους,

δ. Η υποβολή των κατάλληλων συστάσεων σε καταστάσεις που τίθενται υπόψη της από τα Μέρη της Σύμβασης, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης, ιδιαίτερα του άρθρου 8,

ε. Η κατάρτιση διαδικασιών και άλλων μηχανισμών διαβούλευσης, για την προώθηση των στόχων και των αρχών της παρούσας Σύμβασης σε άλλα διεθνή πλαίσια,

στ. Η υλοποίηση οποιουδήποτε άλλου έργου που ενδεχομένως της ανατεθεί από τη Διάσκεψη των Μερών,

7. Η Διακυβερνητική Επιτροπή, σύμφωνα με τον εσωτερικό της Κανονισμό, μπορεί να καλέσει ανά πάσα στιγμή δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς ή φυσικά πρόσωπα να συμμετάσχουν στις συνεδριάσεις της για να τα συμβουλευθεί σε ειδικά θέματα.

8. Η Διακυβερνητική Επιτροπή καταρτίζει και υποβάλλει τον Εσωτερικό της Κανονισμό προς έγκριση στη Διάσκεψη των Μερών.

Άρθρο 24 Γραμματεία της ΟΥΝΕΣΚΟ

1. Τα όργανα της Σύμβασης βοηθούνται από τη Γραμματεία της ΟΥΝΕΣΚΟ

2. η Γραμματεία προετοιμάζει τα έγγραφα της Διάσκεψης των Μερών και της Διακυβερνητικής Επιτροπής καθώς και το σχέδιο της ημερήσιας διάταξης των συναντήσεών τους, προσφέρει βοήθεια στην εφαρμογή των αποφάσεων τους και ετοιμάζει σχετική αναφορά.

VIL- Τελικές Διατάξεις

Άρθρο 25 Επίλυση διαφορών

1. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ των Μερών της παρούσας Σύμβασης σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης, τα Μέρη αναζητούν λύση μέσω διαπραγμάτευσης.

2. Εάν τα εμπλεκόμενα Μέρη δεν μπορούν να καταλήξουν σε συμφωνία μέσω διαπραγμάτευσης , μπορούν να καταφύγουν , ύστερα από κοινή συμφωνία, στις καλές υπηρεσίες ενός τρίτου ή στη διαμεσολάβηση ενός τρίτου.

3. Εάν δεν αναληφθούν καλές υπηρεσίες ή διαμεσολάβηση ή εάν η διαφορά δεν υπήρξε δυνατό να ρυθμισθεί με διαπραγμάτευση, καλές υπηρεσίες ή διαμεσολάβηση, ένα Μέρος μπορεί να προσφύγει στη συμφιλίωση, σύμφωνα με τη διαδικασία, που περιγράφεται στο Παράρτημα της παρούσας Σύμβασης. Τα Μέρη εξετάζουν με καλή πίστη την πρόταση της Επιτροπής Συμφιλίωσης για την επίλυση της διαφοράς.

4. Κάθε Μέρος μπορεί, κατά την επικύρωση, την αποδοχή, την έγκριση ή την προσχώρηση, να δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει τη διαδικασία συμφιλίωσης, που προβλέπεται πιο πάνω. Κάθε Μέρος που έχει προβεί σε παρόμοια δήλωση μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να αποσύρει τη δήλωση αυτή δια γνωστοποίησης στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Άρθρο 26 Επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή υποχώρηση από τα Κράτη Μέρη

1. Η παρούσα Σύμβαση υπόκειται στην επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση των Κρατών Μελών της ΟΥΝΕΣΚΟ, σύμφωνα με τις αντίστοιχες συνταγματικές τους διαδικασίες.

2. Τα έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης κατατίθενται στο Γενικό Γραμματέα της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Άρθρο 27 Προσχώρηση

1. Η παρούσα Σύμβαση είναι ανοικτή στην προσχώρηση κάθε Κράτους μη Μέλους της ΟΥΝΕΣΚΟ, αλλά μέλους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ή μέλους που συμμετέχει σε έναν από τους ειδικευμένους οργανισμούς του, και το οποίο έχει κληθεί να προσχωρήσει σε αυτή από τη Γενική Διάσκεψη του Οργανισμού.

2. Η παρούσα Σύμβαση είναι επίσης ανοικτή στην προσχώρηση εδαφών, που απολαμβάνουν πλήρους εσωτερικής αυτονομίας, που αναγνωρίζεται σαν τέτοια από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, αλλά δεν τυγχάνουν πλήρους ανεξαρτησίας, σύμφωνα με την απόφαση 1514( XV) της Γενικής Συνέλευσης και που έχουν αρμοδιότητα για τα θέματα, που πραγματεύεται η παρούσα Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένης της αρμοδιότητας σύναψης συνθηκών στα θέματα αυτά.

3. Οι ακόλουθες διατάξεις εφαρμόζονται στους οργανισμούς περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης:

I. Η παρούσα Σύμβαση είναι, επίσης, ανοικτή στην προσχώρηση οποιουδήποτε οργανισμού περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, ο οποίος με την επιφύλαξη των ακόλουθων παραγράφων, δεσμεύεται πλήρως από τις διατάξεις της Σύμβασης, όπως και τα Κράτη Μέλη

II. Όταν ένα ή περισσότερα Κράτη μέλη ενός τέτοιου οργανισμού είναι επίσης Μέρη της παρούσας Σύμβασης, ο οργανισμός και αυτό το Κράτος μέλος ή αυτά τα Κράτη μέλη συμφωνούν για την ευθύνη τους στην εκτέλεση των υποχρεώσεων τους δυνάμει της Σύμβασης αυτής, Η κατανομή αυτή των ευθυνών ισχύει από τη στιγμή που ολοκληρώνεται η διαδικασία γνωστοποίησης, που περιγράφεται στο εδάφιο (III). Ο οργανισμός και τα Κράτη Μέλη δεν δικαιούνται να ασκούν παράλληλα τα δικαιώματα που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση. Επιπλέον, στους τομείς που ανήκουν στην αρμοδιότητά τους, οι περιφερειακοί οργανισμοί οικονομικής ολοκλήρωσης διαθέτουν για τη άσκηση του δικαιώματος ψήφου τους, αριθμό ψήφων ίσο με τον αριθμό των Κρατών μελών τους, που είναι Μέρη της παρούσας Σύμβασης. Οι οργανισμοί αυτοί δεν ασκούν το δικαίωμα ψήφου τους, αν τα Κράτη μέλη ασκούν το δικό τους και αντίστροφα.

III. Ένας οργανισμός περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης και το Κράτος του ή τα Κράτη μέλη του, που συμφώνησαν σε κατανομή των ευθυνών, όπως προβλέπεται στο εδάφιο(II) ενημερώνουν τα Μέρη για την προτεινόμενη κατανομή με τον ακόλουθο τρόπο:

a) Στο έγγραφο προσχώρησης του, ο οργανισμός αυτός αναφέρει επακριβώς την κατανομή των ευθυνών σε ό,τι αφορά τα θέματα , που διέπονται από τη Σύμβαση

b) Σε περίπτωση μεταγενέστερης τροποποίησης των αντίστοιχων ευθυνών, ο οργανισμός περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης ενημερώνει το θεματοφύλακα για οποιαδήποτε πρόταση τροποποίησης των εν λόγω ευθυνών. Ο θεματοφύλακας ενημερώνει με τη σειρά του τα Μέρη για την εν λόγω τροποποίηση.

IV. Τα Κράτη Μέλη ενός οργανισμού περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, τα οποία καθίστανται Μέρη της Σύμβασης, θεωρείται ότι παραμένουν αρμόδια για όλους τους τομείς, για τους οποίους δεν έχει δηλωθεί ή αναφερθεί στο θεματοφύλακα μεταφορά αρμοδιοτήτων στον Οργανισμό.

V. Με τον όρο «οργανισμός περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης» νοείται ο οργανισμός, που αποτελείται από κυρίαρχα Κράτη μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ή ενός από τους ειδικευμένους οργανισμούς του, στον οποίο τα Κράτη αυτά έχουν μεταβιβάσει αρμοδιότητα σε τομείς, που διέπονται από την παρούσα Σύμβαση και ο οποίος εξουσιοδοτήθηκε κατάλληλα, σύμφωνα με τις εσωτερικές διαδικασίες του, να γίνει Μέρος της.

4. Το έγγραφο προσχώρησης κατατίθεται στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Άρθρο 28 Σημείο επαφής

Όταν γίνει Μέρος στην παρούσα Σύμβαση, κάθε Μέρος ορίζει το σημείο επαφής, που αναφέρεται στο άρθρο 9.

Άρθρο 29 Έναρξη ισχύος

1. Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης του τριακοστού εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, αλλά μόνο απέναντι στα Κράτη ή τους οργανισμούς περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, που θα έχουν καταθέσει τα αντίστοιχα έγγραφα τους επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης σε αυτήν ή προγενέστερη ημερομηνία. Για κάθε άλλο Μέρος θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες μετά την κατάθεση του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

2. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, κανένα από τα έγγραφα που κατατέθηκαν από τον οργανισμό περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης δεν πρέπει να θεωρείται ότι προστίθεται στα έγγραφα, που έχουν ήδη κατατεθεί από τα Κράτη μέλη του εν λόγω οργανισμού.

Άρθρο 30 Συνταγματικά καθεστώτα ομοσπονδιακά ή μη ενιαία

Αναγνωρίζοντας ότι οι διεθνείς συμφωνίες δεσμεύουν επίσης τα Μέρη ανεξαρτήτως των συνταγματικών συστημάτων τους, οι παρακάτω διατάξεις εφαρμόζονται στα Μέρη, που έχουν συνταγματικό καθεστώς ομοσπονδιακό ή μη ενιαίο:

a) Σε ό,τι αφορά τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, η εφαρμογή των οποίων ανήκει στην αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής ή κεντρικής νομοθετικής εξουσίας, οι υποχρεώσεις της ομοσπονδιακής ή κεντρικής κυβέρνησης θα είναι οι ίδιες με αυτές των Μερών, που δεν είναι Ομοσπονδιακά Κράτη

b) Σε ό,τι αφορά τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, η εφαρμογή των οποίων ανήκει στην αρμοδιότητα καθεμιάς από τις συστατικές μονάδες, όπως Κράτη, Κομητείες, Επαρχίες ή Καντόνια, τα οποία δεν είναι, δυνάμει του συνταγματικού καθεστώτος της ομοσπονδίας, υποχρεωμένα να λάβουν νομοθετικά μέτρα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα γνωστοποιήσει, αν είναι απαραίτητο, τις εν λόγω διατάξεις στις αρμόδιες αρχές των συστατικών μονάδων, όπως Κράτη, Κομητείες, Επαρχίες ή Καντόνια συνιστώντας την υιοθέτησή τους.

Άρθρο 31 Καταγγελία

1. Κάθε Μέρος έχει τη δυνατότητα να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση

2. Η καταγγελία γνωστοποιείται με έγγραφο, που κατατίθεται στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ

3. Η καταγγελία αρχίζει να ισχύει δώδεκα μήνες μετά την παραλαβή του εγγράφου καταγγελίας, Δεν επηρεάζει σε τίποτα τις οικονομικές υποχρεώσεις του καταγγέλλοντος Μέρους μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία η αποχώρηση τίθεται σε ισχύ.

Άρθρο 32 Καθήκοντα του θεματοφύλακα

Ο Γενικός Διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ, με την ιδιότητά του ως θεματοφύλακα της παρούσας Σύμβασης, ενημερώνει τα Κράτη μέλη του οργανισμού, τα Κράτη μη μέλη και τους οργανισμούς περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, που αναφέρονται στο άρθρο 27 καθώς και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών για την κατάθεση όλων των εγγράφων επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, που αναφέρονται στα άρθρα 26 και 27 καθώς και τις καταγγελίες, που αναφέρονται στο άρθρο 31.

Άρθρο 33 Τροποποιήσεις

1. Κάθε Μέρος μπορεί, μέσω γραπτής γνωστοποίησης που απευθύνεται στο Γενικό Διευθυντή, να προτείνει τροποποιήσεις στην παρούσα Σύμβαση. Ο Γενικός Διευθυντής διαβιβάζει τη γνωστοποίηση αυτή σε όλα τα Μέρη. Αν, μέσα στους έξι μήνες, που ακολουθούν την ημερομηνία διαβίβασης της γνωστοποίησης, το ήμισυ τουλάχιστον των Μερών δώσει ευνοϊκή απάντηση σε αυτό το αίτημα, ο Γενικός Διευθυντής παρουσιάζει την πρόταση αυτή στην επόμενη σύνοδο της Διάσκεψης των Μερών για συζήτηση και ενδεχόμενη υιοθέτηση.

2. Οι τροποποιήσεις υιοθετούνται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων των παρόντων και ψηφιζόντων Μερών.

3. Από τη στιγμή που θα υιοθετηθούν οι τροποποιήσεις της παρούσας Σύμβασης, αποστέλλονται στα Μέρη για επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση.

4. Για τα Μέρη, που τις επικύρωσαν, αποδέχθηκαν, ενέκριναν ή προσχώρησαν σε αυτές, οι τροποποιήσεις της παρούσας Σύμβασης τίθενται σε ισχύ τρεις μήνες μετά την κατάθεση των εγγράφων, που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου από τα δύο τρίτα των Μερών. Στη συνέχεια, για κάθε Μέρος που επικυρώνει, δέχεται, εγκρίνει τροποποίηση ή προσχωρεί σε αυτή, η τροποποίηση τίθεται σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης από το Μέρος του εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

5. Η διαδικασία , που αναφέρεται στις παραγράφους 3 και 4 δεν εφαρμόζεται στις τροποποιήσεις που πραγματοποιούνται στο άρθρο 23, που αφορούν τον αριθμό των μελών της Διακυβερνητικής Επιτροπής. Οι τροποποιήσεις αυτές τίθενται σε ισχύ τη στιγμή της υιοθέτησής τους.

6. Κράτος ή οργανισμός περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης σύμφωνα με το άρθρο 27, που καθίσταται Μέρος στην παρούσα Σύμβαση μετά την έναρξη ισχύος των τροποποιήσεων, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, θεωρείται, εκτός αν έχει εκφραστεί διαφορετική πρόθεση, ότι είναι:

a) Μέρος σε αυτή τη Σύμβαση όπως τροποποιήθηκε και

b) Μέρος στη μη τροποποιημένη Σύμβαση σε σχέση με κάθε Μέρος, που δε δεσμεύεται από τις τροποποιήσεις αυτές.

Άρθρο 34 Αυθεντικά κείμενα

Η παρούσα Σύμβαση συντάσσεται στα αγγλικά, αραβικά, κινέζικα, ισπανικά, γαλλικά και ρωσικά και τα έξι κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

Άρθρο 35 Καταχώρηση

Σύμφωνα με το άρθρο 102 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η παρούσα Σύμβαση θα καταχωρηθεί στη Γραμματεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών με αίτηση του Γενικού Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Διαδικασία Συμφιλίωσης

Άρθρο 1 Επιτροπή Συμφιλίωσης

Επιτροπή Συμφιλίωσης δημιουργείται με αίτηση του ενός εκ Μερών σε μια διαφορά. Εκτός από αντίθετη συμφωνία των Μερών, η Επιτροπή αποτελείται από πέντε μέλη, κάθε εμπλεκόμενο Μέρος ορίζει δύο και ο Πρόεδρος επιλέγεται με κοινή συμφωνία των μελών.

Άρθρο 2 Μέλη της Επιτροπής

Σε περίπτωση διαφοράς ανάμεσα σε περισσότερα από δύο Μέρη, τα Μέρη με το ίδιο συμφέρον ορίζουν τα μέλη τους στην Επιτροπή με κοινή συμφωνία. Όταν δύο τουλάχιστον Μέρη έχουν ξεχωριστά συμφέροντα ή όταν βρίσκονται σε διαφωνία για το αν έχουν το ίδιο συμφέρον, διορίζουν τα μέλη τους ξεχωριστά.

Άρθρο 3 Διορισμός

Εάν, μέσα σε προθεσμία δύο μηνών μετά την αίτηση δημιουργίας της Επιτροπής Συμφιλίωσης, δεν έχουν διοριστεί από τα Μέρη όλα τα μέλη της Επιτροπής, ο Γενικός Διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ προβαίνει, ύστερα από αίτημα του Μέρους που διατύπωσε την αίτηση, στους απαραίτητους διορισμούς μέσα σε περαιτέρω προθεσμία δύο μηνών.

Άρθρο 4 Πρόεδρος της Επιτροπής

Εάν μέσα σε προθεσμία δύο μηνών μετά το διορισμό του τελευταίου των μελών της Επιτροπής, αυτή δεν επιλέξει τον Πρόεδρό της, ο Γενικός Διευθυντής προβαίνει, ύστερα από αίτημα ενός εκ των Μερών, στον ορισμό του Προέδρου μέσα σε περαιτέρω προθεσμία δύο μηνών.

Άρθρο 5 Αποφάσεις

Η Επιτροπή Συμφιλίωσης λαμβάνει τις αποφάσεις της με την πλειοψηφία των ψήφων των μελών της. Εκτός αν τα Μέρη στη διαφορά συμφωνήσουν διαφορετικά, αυτή καθορίζει η ίδια τη διαδικασία της. Υποβάλλει μία πρόταση επίλυσης της διαφοράς, την οποία τα Μέρη εξετάζουν με καλή πίστη.

Άρθρο 6 Διαφωνία

Σε περίπτωση διαφωνίας σχετικά με την αρμοδιότητα της Επιτροπής, αυτή αποφασίζει αν είναι ή όχι αρμόδια. Έγινε στο Παρίσι στις 9 Δεκεμβρίου 2005 σε δύο πρωτότυπα που φέρουν την υπογραφή του Προέδρου της Γενικής Διάσκεψης, που συνήλθε στην τριακοστή τρίτη σύνοδό της και του Γενικού Διευθυντή του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, που θα κατατεθούν στα αρχεία του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, και της οποίας επικυρωμένα ακριβή αντίγραφα θα παραδοθούν σε όλα τα Κράτη, εδάφη και οργανισμούς περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, που αναφέρονται στα άρθρα 26 και 27 καθώς και στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Το κείμενο, που προηγείται είναι το πρωτότυπο κείμενο της Σύμβασης κατάλληλα υιοθετημένο από τη Γενική Διάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ στην 33η σύνοδό της, η οποία έλαβε χώρα στο Παρίσι και της οποίας η ολοκλήρωση των εργασιών κηρύχθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2005.

(Παρίσι, 17 Οκτωβρίου 2003)

Η γενική Συνέλευση του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδεία, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, εφεξής « η ΟΥΝΕΣΚΟ», συνήλθε στο Παρίσι, από 29 Σεπτεμβρίου έως 17 Οκτωβρίου 2003, κατά την 32η Σύνοδό της. Αναφερόμενη στα ήδη υφιστάμενα διεθνή έγγραφα περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ειδικότερα στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948, στο Διεθνές Σύμφωνο περί Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων του 1966 και στο Διεθνές Σύμφωνο περί Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1966.

Έχοντας υπόψη τη σημασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, από την οποία εκπηγάζει η πολιτισμική πολυμορφία και η οποία εγγυάται τη βιώσιμη ανάπτυξη, όπως υπογραμμίστηκε με τη Σύσταση της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Προστασία του Παραδοσιακού και Λαϊκού Πολιτισμού του 1989, με την Οικουμενική Διακήρυξη της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Πολιτιστική Πολυμορφία του 2001 και με τη Διακήρυξη της Κωνσταντινουπόλεως του 2002, που υιοθετήθηκε από την τρίτη Στρογγυλή Τράπεζα των Υπουργών Πολιτισμού. Έχοντας υπόψη τη βαθιά αλληλεξάρτηση μεταξύ της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και της υλικής πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς. Αναγνωρίζοντας ότι οι διαδικασίες παγκοσμιοποίησης και κοινωνικού μετασχηματισμού, σε συνδυασμό με τις συνθήκες που δημιουργούν για ένα διάλογο σε νέες βάσεις μεταξύ των κοινοτήτων, ενέχουν επίσης, όπως και τα φαινόμενα έλλειψης ανεκτικότητας, σοβαρές απειλές υποβάθμισης, εξαφάνισης και καταστροφής της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ειδικότερα δε λόγω έλλειψης μέσων προστασίας της.

Έχοντας επίγνωση της παγκόσμιας βούλησης και της κοινής μέριμνας για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Αναγνωρίζοντας ότι οι κοινότητες και ειδικότερα οι κοινότητες αυτοχθόνων, οι ομάδες και, περιπτώσεως δοθείσης, τα άτομα, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή, την προστασία, τη διατήρηση και την αναδημιουργία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, συμβάλλοντας έτσι στον εμπλουτισμό της πολιτισμικής πολυμορφίας και της ανθρώπινης δημιουργικότητας.

Σημειώνοντας τη μεγάλη εμβέλεια της δραστηριότητας που προωθεί η ΟΥΝΕΣΚΟ με στόχο να καθιερώσει ένα νομικό πλαίσιο για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και ειδικότερα τη Σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς του 1972.

Σημειώνοντας περαιτέρω ότι δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κανένα πολυμερές δεσμευτικό κείμενο για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Έχοντας υπόψη ότι οι ήδη υφιστάμενες διεθνείς συμφωνίες, συστάσεις και αποφάσεις που αφορούν την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά, θα έπρεπε να εμπλουτιστούν και να συμπληρωθούν αποτελεσματικά με νέες διατάξεις για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά.

Έχοντας υπόψη ότι είναι αναγκαίο να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες προκειμένου να συνειδητοποιήσουν, ειδικότερα οι νέες γενιές, τη σημασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και της προστασίας της.

Έχοντας υπόψη ότι θα έπρεπε η διεθνής κοινότητα να συμβάλλει από κοινού με τα Κράτη μέλη της παρούσας Σύμβασης, στην προστασία της κληρονομιάς αυτής σε πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας αρωγής.

Υπενθυμίζοντας τα προγράμματα της ΟΥΝΕΣΚΟ περί της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και ειδικότερα την ανακήρυξη των αριστουργημάτων της προφορικής και άυλης κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Έχοντας υπόψη τον ανεκτίμητο ρόλο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς ως παράγοντα προσέγγισης, ανταλλαγής και κατανόησης μεταξύ των ανθρώπων.

Υιοθετεί, στις 17 Οκτωβρίου 2003, την παρούσα σύμβαση :

1. Γενικές Διατάξεις

Άρθρο 1 Σκοπός της Σύμβασης

Η παρούσα Σύμβαση έχει ως σκοπό:

α) Την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

β) Το σεβασμό της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς των ενδιαφερομένων κοινοτήτων, ομάδων και ανθρώπων.

γ) Την ευαισθητοποίηση σε επίπεδο τοπικό, εθνικό και διεθνές όσον αφορά τη σημασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και της αμοιβαίας εκτίμησης που πρέπει να τυγχάνει.

δ) Τη διεθνή συνεργασία και συνδρομή.

Άρθρο 2 Ορισμός

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης:

1. Εννοούμε « άυλη πολιτιστική κληρονομιά» τις πρακτικές, αναπαραστάσεις, εκφράσεις, γνώσεις και τεχνικές- καθώς και τα εργαλεία, αντικείμενα, χειροτεχνήματα και τους πολιτιστικούς χώρους που συνδέονται με αυτές-και τις οποίες οι κοινότητες, οι ομάδες και, περιπτώσεως δοθείσης, τα άτομα αναγνωρίζουν ότι αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους. Αυτή η άυλη πολιτιστική κληρονομιά, που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, αναδημιουργείται συνεχώς από τις κοινότητες και τις ομάδες σε συνάρτηση με το περιβάλλον τους, την αλληλεπίδρασή τους με τη φύση και την ιστορία τους, και τους παρέχει μία αίσθηση ταυτότητας και συνέχειας, συμβάλλοντας έτσι στην προώθηση του σεβασμού της πολιτιστικής πολυμορφίας και της ανθρώπινης δημιουργικότητας. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, θα λαμβάνεται υπόψη μόνο η άυλη πολιτιστική κληρονομιά που ανταποκρίνεται στα ήδη υφιστάμενα διεθνή κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως και στην απαίτηση για αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ κοινοτήτων, ομάδων και ατόμων και για βιώσιμη ανάπτυξη.

2. Η «άυλη πολιτιστική κληρονομιά», όπως ορίζεται στην παραπάνω παράγραφο 1. , εκδηλώνεται ειδικότερα στους ακόλουθους τομείς:

α) Στις προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως φορέα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

β) Στις τέχνες του θεάματος.

γ) Στις κοινωνικές πρακτικές, στις τελετουργίες και στις εορταστικές εκδηλώσεις.

δ) Στις γνώσεις και πρακτικές που αφορούν τη φύση και το σύμπαν.

ε) Στην τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία.

3. Εννοούμε « διαφύλαξη» τα μέτρα που αποβλέπουν στη διασφάλιση της βιωσιμότητας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, συμπεριλαμβανομένων του προσδιορισμού, της τεκμηρίωσης, της έρευνας, της συντήρησης, της προστασίας, της προώθησης, της αξιοποίησης, της μεταβίβασης, κυρίως μέσω της τυπικής και της μη τυπικής εκπαίδευσης, καθώς και της αναζωογόνησης των διαφόρων πλευρών της κληρονομιάς αυτής.

4. Εννοούμε « Κράτη μέρη» τα Κράτη που δεσμεύονται με την παρούσα Σύμβαση και μεταξύ των οποίων η Σύμβαση είναι σε ισχύ.

5. Η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται mutatis mutandis στα εδάφη που αναφέρονται στο άρθρο 33 και καθίστανται μέρη σε αυτή σύμφωνα με τους όρους που ορίζονται στο άρθρο αυτό. Στο μέτρο αυτό, η έκφραση «Κράτη μέρη» αφορά και τα εδάφη αυτά.

Άρθρο 3 Σχέσεις με άλλα διεθνή κανονιστικά κείμενα

Κανένα σημείο της παρούσας Σύμβασης δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως τέτοιο που:

α) να αλλοιώνει το καθεστώς ή να μειώνει το επίπεδο προστασίας των αγαθών της παγκόσμιας κληρονομιάς που αναγνωρίστηκαν στο πλαίσιο της Σύμβασης για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς του 1972, με τα οποί συνδέεται ένα στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ή

β) να επηρεάζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των Κρατών μελών , που απορρέουν από κάθε διεθνές κείμενο περί των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή περί της χρήσης των βιολογικών και οικολογικών πόρων , στο οποίο είναι Μέρη.

ii Όργανα της Σύμβασης

Άρθρο 4 Γενική Συνέλευση των Κρατών μερών

1. Ιδρύεται Γενική Συνέλευση των Κρατών μερών, εφεξής « η Γενική Συνέλευση».

Η Γενική Συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο της παρούσας Σύμβασης.

2. Η Γενική Συνέλευση συνέρχεται άπαξ ανά δύο έτη σε τακτική σύνοδο. Μπορεί να συνέρχεται σε έκτακτη σύνοδο με απόφασή της ή κατόπιν αιτήσεως της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαφύλαξης της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς ή του ενός τρίτου τουλάχιστον των Κρατών μερών.

3. Η Γενική Συνέλευση υιοθετεί τον εσωτερικό κανονισμό της.

Άρθρο 5 Διακυβερνητική Επιτροπή Διαφύλαξης της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς

1. Συγκροτείται στην ΟΥΝΕΣΚΟ Διακυβερνητική Επιτροπή Διαφύλαξης της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς εφεξής « η Επιτροπή». Αποτελείται σίτο αντιπροσώπους 18 Κρατών μερών, που θα εκλεγούν από τα Κράτη μέρη σε Γενική Συνέλευση μόλις η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ σύμφωνα με το άρθρο 34.

2. Ο αριθμός των Κρατών μερών της Επιτροπής θα αυξηθεί σε 24 μόλις ο αριθμός των Κρατών μερών της Σύμβασης θα αυξηθεί σε 50.

Άρθρο 6 Εκλογή και θητεία των Κρατών μελών της Επιτροπής

1. Κατά την εκλογή των Κρατών μελών της Επιτροπής πρέπει να τηρούνται οι αρχές της δίκαιης γεωγραφικής κατανομής και της δίκαιης εκ περιτροπής εκλογής.

2. Τα Κράτη μέλη της Επιτροπής εκλέγονται για τέσσερα έτη από τα Κράτη μέρη της Σύμβασης σε Γενική Συνέλευση.

3. Εντούτοις, η θητεία του ημίσεως των Κρατών μελών της Επιτροπής, που θα εκλεγούν κατά την πρώτη εκλογή, περιορίζεται στα δύο έτη. Τα Κράτη αυτά θα εκλεγούν με κλήρωση κατά την πρώτη αυτή εκλογή.

4. Ανά δύο έτη, η Γενική Συνέλευση προβαίνει στην ανανέωση του ημίσεως των Κρατών μελών της Επιτροπής.

5. Εκλέγει επίσης τόσα Κράτη μέλη της Επιτροπής όσα απαιτούνται ο για την πλήρωση των κενών θέσεων.

6. Κράτος μέλος της Επιτροπής δεν μπορεί να εκλέγεται για δύο συνεχείς θητείες.

7. Τα Κράτη μέλη της Επιτροπής επιλέγουν για την εκπροσώπησή τους ειδικούς στους διάφορους τομείς της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Άρθρο 7 Αρμοδιότητες της Επιτροπής

Χωρίς να θίγονται οι λοιπές αρμοδιότητες που τις παρέχει η παρούσα Σύμβαση, οι αρμοδιότητες της Επιτροπής είναι οι ακόλουθες:

α) Προάγει τους στόχους της Σύμβασης, ενθαρρύνει και διασφαλίζει τον έλεγχο της εφαρμογής της.

β) Παρέχει συμβουλές για τις καλύτερες πρακτικές και διατυπώνει συστάσεις για τα μέτρα για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

γ) Προετοιμάζει και υποβάλλει για έγκριση στη Γενική Συνέλευση σχέδιο χρησιμοποίησης των πόρων του Ταμείου, σύμφωνα με το άρθρο 25.

δ) Καταβάλλει προσπάθειες ανεύρεσης των μέσων αύξησης των πόρων αυτών και λαμβάνει τα απαιτούμενα προς τούτο μέτρα, σύμφωνα με το άρθρο 25.

ε) Προετοιμάζει και υποβάλλει για έγκριση στη Γενική Συνέλευση τις επιχειρησιακές οδηγίες για την εφαρμογή της Σύμβασης.

στ) Εξετάζει, σύμφωνα με το άρθρο 29, τις εκθέσεις των Κρατών μελών και συντάσσει περιλήψεις τους για τη Γενική Συνέλευση.

ζ) Εξετάζει τα ερωτήματα που υποβάλλουν τα Κράτη μέρη και αποφασίζει, σύμφωνα με τα αντικειμενικά κριτήρια επιλογής που έχει διαμορφώσει η Επιτροπή και εγκρίνει η Γενική Συνέλευση:

i) για τις εγγραφές στους καταλόγους και τις προτάσεις που αναφέρονται στα άρθρα 16, 17 και 18,

ii) για την παροχή διεθνούς συνδρομής σύμφωνα με το άρθρο 22

Άρθρο 8 Μέθοδοί Εργασίας της Επιτροπής

1. Η Επιτροπή λογοδοτεί στη Γενική Συνέλευση σε ό,τι αφορά σε όλες τις δραστηριότητες και τις αποφάσεις.

2. Η Επιτροπή υιοθετεί τον εσωτερικό κανονισμό της με πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών της.

3. Η Επιτροπή μπορεί να δημιουργεί προσωρινά τα συμβουλευτικά όργανα ad hoc που κρίνει αναγκαία για την εκπλήρωση του έργου της.

4. Η Επιτροπή μπορεί να καλεί στις συνεδριάσεις της κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό, ως και κάθε φυσικό πρόσωπο, αναγνωρισμένου κύρους στους διάφορους τομείς της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, για να γνωμοδοτούν για κάθε επί μέρους ζήτημα.

Άρθρο 9 Διαπίστευση των συμβουλευτικών οργανισμών

1. Η Επιτροπή προτείνει στη Γενική Συνέλευση τη διαπίστευση μη κυβερνητικών οργανώσεων αναγνωρισμένου κύρους στους διάφορους τομείς της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι οργανισμοί αυτοί θα διαθέτουν αρμοδιότητες συμβουλευτικού χαρακτήρα στην Επιτροπή.

2. Η Επιτροπή προτείνει επίσης στη Γενική Συνέλευση τα κριτήρια και τον τρόπο της διαπίστευσης αυτής.

Άρθρο 10 Η Γραμματεία

1. Την Επιτροπή επικουρεί η Γραμματεία της ΟΥΝΕΣΚΟ .

2. Η Γραμματεία προετοιμάζει τα έγγραφα της Γενικής Συνέλευσης και της Επιτροπής, ως και το σχέδιο της ημερήσιας διάταξης των συνεδριάσεων τους, και εξασφαλίζει την εκτέλεση των αποφάσεων τους.

ΙΙΙ. Διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σε εθνικό επίπεδο

Άρθρο 11 Ρόλος των Κρατών μερών

Σε κάθε Κράτος μέρος εναπόκειται:

α) Η λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη διασφάλιση της προστασίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται στο έδαφός του.

β) Μεταξύ των μέτρων προστασίας που αναφέρονται στο άρθρο 2, παράγραφος 3, η αναγνώριση και ο καθορισμός των διαφόρων στοιχείων της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που υφίσταται στο έδαφός τους, με τη συμμετοχή των κοινοτήτων, των ομάδων και των οικείων μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Άρθρο 12 Ευρετήρια

1. Προς εξασφάλιση του χαρακτηρισμού εν όψει της προστασίας, κάθε Κράτος μέρος εφαρμόζει, προσαρμοσμένα στην περίπτωσή του, ένα ή και περισσότερα ευρετήρια της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που υφίσταται στο έδαφός του. Τα ευρετήρια αυτά αποτελούν αντικείμενο τακτικής ενημέρωσης.

2. Κάθε Κράτος μέρος, όταν υποβάλλει περιοδικά την έκθεση του στην Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 29, παρέχει οικεία στοιχεία που αφορούν τα ευρετήρια αυτά.

Άρθρο 13 Άλλα μέτρα προστασίας

Προς εξασφάλιση της προστασίας, της ανάπτυξης και της αξιοποίησης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που υφίσταται στο έδαφός του, κάθε Κράτος μέρος καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες:

α) Να υιοθετεί γενική πολιτική που σκοπό έχει την αξιοποίηση της λειτουργίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην κοινωνία και την ενσωμάτωση της προστασίας της κληρονομιάς αυτής σε διαρθρωτικά προγράμματα.

β) Να ορίζει ή να συστήνει έναν ή περισσότερους οργανισμούς αρμόδιους για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται στο έδαφός του.

γ) Να ενθαρρύνει επιστημονικές, τεχνολογικές και καλλιτεχνικές μελέτες, ως και ερευνητικές μεθοδολογίες για αποτελεσματική προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, και ειδικότερα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που βρίσκεται σε κίνδυνο.

δ) Να υιοθετεί τα κατάλληλα νομικά, τεχνικά, διοικητικά και οικονομικά μέτρα για:

i) την ενθάρρυνση της δημιουργίας ή την ενίσχυση εκπαιδευτικών φορέων για τη διαχείριση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ως και τη μεταβίβαση της κληρονομιάς αυτής μέσω φόρουμ και χωρών που προορίζονται για την προβολή και την έκφρασή της,

ii) την εγγυημένη πρόσβαση στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά με σεβασμό στις εθιμικές πρακτικές που διέπουν την πρόσβαση σε ειδικούς τομείς της κληρονομιάς αυτής,

iii) τη δημιουργία φορέων τεκμηρίωσης για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά και την ευχερέστερη πρόσβαση σε αυτούς.

Άρθρο 14 Παιδεία, ευαισθητοποίηση και ενίσχυση των δεξιοτήτων

Κάθε Κράτος μέρος καταβάλλει προσπάθειες, με όλα τα κατάλληλα μέσα:

α) Να διασφαλίζει την αναγνώριση, το σεβασμό και την αξιοποίηση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην κοινωνία, ειδικότερα χάρις:

i) σε προγράμματα εκπαιδευτικά, ευαισθητοποίησης και διάδοσης πληροφοριών στην κοινή γνώμη, ειδικότερα στους νέους,

ii) σε ειδικά εκπαιδευτικά και επιμορφωτικά προγράμματα στο πλαίσιο των ενδιαφερομένων κοινοτήτων και ομάδων,

iii) σε δραστηριότητες ενίσχυσης των δεξιοτήτων στον τομέα της προστασίας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και ειδικότερα της διαχείρισης και της επιστημονικής έρευνας, και

v) σε άτυπα μέσα μεταβίβασης των γνώσεων.

β) Να κρατά την κοινή γνώμη ενήμερη για τις απειλές σε βάρος της κληρονομιάς αυτής, ως και για τις δραστηριότητες που διεξάγονται κατ’ εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

γ) Να προάγει την παιδεία όσον αφορά την προστασία των φυσικών χώρων και Των τόπων μνήμης που η ύπαρξη τους είναι αναγκαία για την έκφραση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Άρθρο 15 Συμμετοχή των κοινοτήτων, ομάδων και ατόμων

Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, κάθε Κράτος μέρος καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να εξασφαλίζει την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των κοινοτήτων, των ομάδων και, περιπτώσεως δοθείσης, των ατόμων που δημιουργούν, διατηρούν και μεταβιβάζουν την κληρονομιά αυτήν και να τους εμπλέκει ενεργά στη διαχείρισή της.

IV. Διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σε διεθνές επίπεδο.

Άρθρο 16 Αντιπροσωπευτικός κατάλογος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας

1. Για να καταστεί η άυλη πολιτιστική κληρονομιά περισσότερο αντιληπτή, για την καλύτερη επίγνωση της σημασίας της και την ενθάρρυνση του διαλόγου με σεβασμό στην πολιτισμική πολυμορφία, η Επιτροπή, μετά την πρόταση των ενδιαφερόμενων Κρατών μερών, συντάσσει, ενημερώνει και δημοσιεύει έναν αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

2. Η Επιτροπή διαμορφώνει και υποβάλλει για έγκριση στη Γενική Συνέλευση τα κριτήρια για τη σύνταξη, την ενημέρωση και τη δημοσίευση του εν λόγω αντιπροσωπευτικού καταλόγου.

Άρθρο 17 Κατάλογος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που απαιτεί επείγουσα προστασία

1.Για να ληφθούν υπόψη τα κατάλληλα μέτρα προστασίας, η Επιτροπή συντάσσει , ενημερώνει και δημοσιεύει κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που απαιτεί επείγουσα προστασία, και καταχωρεί την εν λόγω κληρονομιά στον Κατάλογο κατόπιν αιτήματος του ενδιαφερομένου Κράτους μέρους.

2. Η Επιτροπή διαμορφώνει και υποβάλλει για έγκριση στη Γενική Συνέλευση τα κριτήρια για τη σύνταξη, την ενημέρωση και τη δημοσίευση του εν λόγω καταλόγου.

3. Σε κατεπείγουσες περιπτώσεις- για τις οποίες τα αντικειμενικά κριτήρια εγκρίνονται από τη Γενική Συνέλευση μετά από πρόταση της Επιτροπής- η τελευταία μπορεί να καταχωρεί ένα στοιχείο της συγκεκριμένης κληρονομιάς στον Κατάλογο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 μετά από συνεννόηση με το ενδιαφερόμενο Κράτος μέλος.

Άρθρο 18 Προγράμματα, σχέδια και δραστηριότητες διαφύλαξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς

1. Βάσει των προτάσεων που υποβάλλουν τα Κράτη μέρη, και σύμφωνα με τα κριτήρια που διαμορφώνει και εγκρίνονται από τη Γενική Συνέλευση, η Επιτροπή επιλέγει κατά περιόδους και προωθεί εθνικού, υποπεριφερειακού και περιφερειακού χαρακτήρα προγράμματα, σχέδια και δραστηριότητες προστασίας της κληρονομιάς, που εκτιμά ότι αντικατοπτρίζουν καλύτερα τις αρχές και τους στόχους της παρούσας Σύμβασης, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

2. Προς τούτο, δέχεται, εξετάζει και εγκρίνει τις αιτήσεις διεθνούς συνδρομής που υποβάλλουν τα Κράτη μέρη για την εκπόνηση των προτάσεων αυτών.

3. Η Επιτροπή συνοδεύει την υλοποίηση των εν λόγω προγραμμάτων, σχεδίων και δραστηριοτήτων με τη διάδοση των καλύτερων πρακτικών σύμφωνα με τις διατυπώσεις που θα έχει ορίσει.

V. Διεθνής συνεργασία και συνδρομή

Άρθρο 19 Συνεργασία

1. Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, η διεθνής συνεργασία περιλαμβάνει ειδικότερα την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών, κοινές πρωτοβουλίες, ως και τη δημιουργία μηχανισμού συνδρομής προς τα Κράτη μέρη στο πλαίσιο των προσπαθειών τους για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

2. Χωρίς να θίγονται οι διατάξεις της εθνικής νομοθεσίας τους, το εθιμικό τους δίκαιο και οι εθιμικές πρακτικές τους, τα Κράτη μέρη αναγνωρίζουν ότι οι προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς είναι προς το συμφέρον της ανθρωπότητας και δεσμεύονται, για το σκοπό αυτό, να συνεργάζονται σε επίπεδο διμερές, υπο-περιφερειακό, περιφερειακό και διεθνές.

Άρθρο 20 Στόχοι της διεθνούς συνδρομής

Η διεθνής συνδρομή μπορεί να παρέχεται για τους ακόλουθους σκοπούς:

(α) την προστασία της κληρονομιάς που είναι καταχωρημένη στον Κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και απαιτεί επείγουσα προστασία,

(β) Ν την προετοιμασία απογραφών κατά την έννοια των άρθρων 11 και 12,

(γ)τη στήριξη σε προγράμματα, σχέδια και δραστηριότητες που διεξάγονται σε επίπεδο εθνικό, υποπεριφερειακό και περιφερειακό, όσον αφορά την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς,

(δ) κάθε άλλο στόχο που η Επιτροπή θα έκρινε αναγκαίο.

Άρθρο 21 Μορφές της διεθνούς συνδρομής

Τα της συνδρομής που παρέχεται από την Επιτροπή σε Κράτος μέρος, ρυθμίζονται με τις επιχειρησιακές οδηγίες που προβλέπονται στο άρθρο 7 και με τη συμφωνία που αναφέρεται στο άρθρο 24, και μπορεί να προσλάβει τις ακόλουθες μορφές:

(α) μελέτες που αφορούν τους διάφορους τομείς της προστασίας,

(β) την παραχώρηση εμπειρογνωμόνων και ειδικών,

(γ) την επιμόρφωση κάθε αναγκαίου προσωπικού,

(δ) την εκπόνηση νομικών ή άλλων μέτρων,

(ε) τη δημιουργία και την εκμετάλλευση υποδομών ,

(στ) την παροχή εξοπλισμού και τεχνογνωσίας,

(ζ) άλλες μορφές οικονομικής και τεχνικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένης, περιπτώσεως δοθείσης, της χορήγησης δανείων με χαμηλό επιτόκιο και δωρεών.

Άρθρο 22 Όροι διεθνούς συνδρομής

1. Η Επιτροπή διαμορφώνει τη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς συνδρομής και προσδιορίζει τα στοιχεία της αίτησης , όπως τα προτεινόμενα μέτρα, οι αναγκαίες παρεμβάσεις και η εκτίμηση του κόστους τους.

2. Σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης, η αίτηση συνδρομής πρέπει να εξετάζεται από την Επιτροπή κατά προτεραιότητα.

3. Για να λάβει απόφαση, η Επιτροπή προβαίνει στις μελέτες και γνωμοδοτήσεις που κρίνει αναγκαίες.

Άρθρο 23 Αιτήσεις διεθνούς συνδρομής

1. Κάθε Κράτος μέρος μπορεί να επιβάλλει στην Επιτροπή αίτηση διεθνούς συνδρομής για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που υφίσταται στο έδαφός του.

2. Παρόμοια αίτηση μπορεί επίσης να υποβάλλεται από κοινού από δύο ή περισσότερα Κράτη μέρη.

3. Η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει τα ενημερωτικά στοιχεία που προβλέπονται στο άρθρο 22, παράγραφος 1, και τα αναγκαία έγγραφα..

Άρθρο 24 Ο ρόλος των δικαιούχων Κρατών μελών

1. Σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, η παρεχόμενη διεθνής συνδρομή διέπεται από ασυμφωνία μεταξύ του δικαιούχου Κράτους μέρους και της Επιτροπής.

2. Κατά κανόνα, το δικαιούχο Κράτος μέρος πρέπει να συμμετέχει, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, στη δαπάνη των μέτρων προστασίας για τα οποία παρέχεται διεθνής συνδρομή.

3. Το δικαιούχο Κράτος μέρος υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση περί της χρήσης της παρεχόμενης συνδρομής για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

VI. Ταμείο της «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς»

Άρθρο 25 Φύση και πόροι του ταμείου

1. Δημιουργείται ένα « ταμείο για την προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς», εφεξής « το Ταμείο».

2. Το Ταμείο αποτελείται από κατατεθειμένα κεφάλαια σύμφωνα με τον Οικονομικό Κανονισμό της ΟΥΝΕΣΚΟ.

3. Οι πόροι του Ταμείου αποτελούνται από:

(α) τις συνεισφορές των Κρατών μερών,

(β) τα κεφάλαια που χορηγεί για το σκοπό αυτό η Γενική Διάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ,

(γ) τις καταβολές, τις δωρεές ή τα κληροδοτήματα που είναι δυνατό να κάνουν:

(i) άλλα Κράτη,

(ii) οι οργανισμοί και τα προγράμματα του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, και ειδικότερα το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, ως και άλλοι διεθνείς οργανισμοί,

(iii) δημόσιοι ή ιδιωτικοί οργανισμοί, ή ιδιώτες,

(δ) κάθε τόκο που οφείλεται επί των πόρων του Ταμείου,

(ε) το προϊόν των εράνων και τα έσοδα των εκδηλώσεων που διοργανώνονται υπέρ του Ταμείου.

(στ) κάθε άλλο έσοδο που επιτρέπει ο Κανονισμός του Ταμείου, που συντάσσει η Επιτροπή.

4. Η χρησιμοποίηση των πόρων από την Επιτροπή αποφασίζεται βάσει των προσανατολισμών της Γενικής Συνέλευσης.

5. Η Επιτροπή μπορεί να δέχεται συνεισφορές και άλλες μορφές συνδρομής που παρέχονται για γενικούς ή ειδικούς σκοπούς που αφορούν συγκεκριμένα προγράμματα, εφόσον τα προγράμματα αυτά έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή.

6. Οι συνεισφορές στο Ταμείο δεν μπορούν να συνδυάζονται με κανέναν όρο πολιτικής, οικονομικής ή άλλης φύσης, που είναι ασυμβίβαστος με τους στόχους που επιδιώκει η παρούσα Σύμβαση.

Άρθρο 26 Συνεισφορές των Κρατών μερών στο Ταμείο

1. Χωρίς να θίγονται οι πλέον εθελοντικές συνεισφορές, τα Κράτη μέρη της παρούσας Σύμβασης δεσμεύονται ότι θα καταβάλλουν στο Ταμείο, τουλάχιστον ανά δύο έτη, συνεισφορά, της οποίας το ποσό που υπολογίζεται βάσει ισχύοντος σε όλα τα Κράτη ενιαίου ποσοστού, θα αποφασίζεται από τη Γενική Συνέλευση. Αυτή η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης θα λαμβάνεται με πλειοψηφία των Κρατών μερών που παρίστανται και ψηφίζουν, και που δεν έχουν κάνει τη δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. Σε καμία περίπτωση, η συνεισφορά αυτή δε θα μπορεί να υπερβαίνει τι 1% της συνεισφοράς το Κράτους μέλους στον τακτικό προϋπολογισμό της ΟΥΝΕΣΚΟ.

2. Εντούτοις, κάθε Κράτος που αναφέρεται στο άρθρο 32 ή στο άρθρο 33 της παρούσας Σύμβασης, μπορεί, κατά την κατάθεση των εγγράφων του επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης, να δηλώσει ότι δε θα δεσμεύεται από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

3. Κράτος μέρος της παρούσας Σύμβασης, που έχει κάνει τη δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, θα καταβάλλει προσπάθειες να αποσύρει την εν λόγω δήλωση με κοινοποίηση στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ. Εντούτοις, η ανάκληση της δήλωσης θα παράγει αποτέλεσμα όσον αφορά την οφειλόμενη από το Κράτος αυτό συνεισφορά μόνον από την ημερομηνία έναρξης της αμέσως επόμενης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης.

4. Για να είναι η Επιτροπή σε θέση να προβλέπει τις εργασίες της αποτελεσματικά, οι συνεισφορές των Κρατών μερών της παρούσας Σύμβασης, που έχουν κάνει τη δήλωση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, πρέπει να καταβάλλονται τακτικά, τουλάχιστον ανά δύο έτη, και θα έπρεπε να προσεγγίζουν κατά το δυνατό τις συνεισφορές που έπρεπε να καταβάλλουν εάν δεσμεύονταν από τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

5. Κάθε Κράτος μέρος της παρούσας Σύμβασης, που καθυστερεί την πληρωμή της υποχρεωτικής ή εθελοντικής συνεισφοράς του για το τρέχον έτος και το αμέσως προηγούμενο ημερολογιακό έτος, δεν μπορεί να εκλεγεί στην Επιτροπή. Η διάταξη αυτή δεν εφαρμόζεται κατά την πρώτη εκλογή. Η θητεία παρόμοιου Κράτους που είναι ήδη μέλος της Επιτροπής, θα λήξει κατά το χρόνο κάθε εκλογής που προβλέπεται στο άρθρο 6 της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 27 Επιπλέον εθελοντικές συνεισφορές στο Ταμείο

Τα Κράτη μέρη που επιθυμούν να καταβάλουν εθελοντικές συνεισφορές πέραν εκείνων που προβλέπονται στο άρθρο 26, ενημερώνουν την Επιτροπή το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορεί η Επιτροπή να οργανώνει ανάλογα τις δραστηριότητες της.

Άρθρο 28 Διεθνείς εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων

Τα Κράτη μέρη παρέχουν, στο μέτρο που είναι δυνατό, τη συνδρομή τους στις διεθνείς εκστρατείες συγκέντρωσης χρημάτων υπέρ του Ταμείου υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ.

VII. Εκθέσεις

Άρθρο 29 Εκθέσεις των Κρατών μελών

Τα Κράτη μέρη υποβάλλουν στην Επιτροπή, κατά τους τύπους και σε τακτά χρονικά διαστήματα, που ορίζει η Επιτροπή, εκθέσεις περί των νομοθετικών, κανονιστικών ή άλλων διατάξεων, που λαμβάνονται για την εφαρμογή της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 30 Εκθέσεις της Επιτροπής

1. Βάσει των δραστηριοτήτων της και των εκθέσεων των Κρατών μερών που αναφέρονται στην παράγραφο 29, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σε κάθε σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης.

2. Η έκθεση αυτή γνωστοποιείται στη Γενική Διάσκεψη της ΟΥΝΕΣΚΟ.

VIII. Μεταβατικός όρος

Άρθρο 31 Σχέση με την αναγνώριση των αριστουργημάτων της προφορικής και άυλης κληρονομιάς της ανθρωπότητας

1. Η Επιτροπή περιλαμβάνει στον αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας τα στοιχεία που έχουν κηρυχθεί « αριστουργήματα της προφορικής και άυλης κληρονομιάς της ανθρωπότητας» πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης.

2. Η ενσωμάτωση των στοιχείων στον αντιπροσωπευτικό Κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας, καθόλου δε θίγει τα κριτήρια που έχουν διαμορφωθεί σύμφωνα με το άρθρο 16, παράγραφος 2, για τις μελλοντικές εγγραφές.

3. Καμιά άλλη αναγνώριση δε θα γίνει μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας Σύμβασης.

IX. Τελικές Διατάξεις

Άρθρο 32 Επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση

1. Η παρούσα Σύμβαση υπόκειται στην επικύρωση, την αποδοχή ή την έγκριση των Κρατών μελών της ΟΥΝΕΣΚΟ, σύμφωνα με τις αντίστοιχες συνταγματικές διαδικασίες τους.

2. Τα έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης κατατίθενται στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Άρθρο 33 Προσχώρηση

1. Η παρούσα Σύμβαση παραμένει ανοικτή προς προσχώρηση κάθε Κράτους μη μέρους της ΟΥΝΕΣΚΟ, που καλείται να προσχωρήσει σε αυτή από τη Γενική Διάσκεψη του Οργανισμού.

2. Η παρούσα Σύμβαση είναι επίσης ανοικτή προς προσχώρηση των εδαφών που διαθέτουν πλήρη εσωτερική αυτονομία και αναγνωρίζονται ως τέτοια από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, αλλά που δε διαθέτουν πλήρη ανεξαρτησία σύμφωνα με το ψήφισμα 1514( ΧV) της Γενικής Συνέλευσης, και έχουν αρμοδιότητα για τα ζητήματα της παρούσας Σύμβασης, συμπεριλαμβανομένης της αναγνωρισμένης αρμοδιότητας σύναψης συνθηκών για τα ζητήματα αυτά.

3. Το έγγραφο προσχώρησης θα κατατεθεί στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

Άρθρο 34 Έναρξη ισχύος

Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης του τριακοστού εγγράφου επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης αλλά μόνο όσον αφορά τα Κράτη που έχουν καταθέσει τα αντίστοιχα έγγραφά τους επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης κατά την ημερομηνία αυτή ή προηγουμένως. Θα τεθεί σε ισχύ για κάθε άλλο Κράτος μέρος τρεις μήνες μετά την κατάθεση του εγγράφου του επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

Άρθρο 35 Ομοσπονδιακά ή μη ενιαία συνταγματικά συστήματα

Οι παρακάτω διατάξεις εφαρμόζονται στα Κράτη μέρη που διαθέτουν ομοσπονδιακό ή μη ενιαίο συνταγματικό σύστημα :

(α) Όσον αφορά τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, των οποίων η εφαρμογή εξαρτάται από την αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής ή κεντρικής νομοθετικής εξουσίας, οι υποχρεώσεις της ομοσπονδιακής ή κεντρικής κυβέρνησης θα είναι οι ίδιες με εκείνες των Κρατών μερών που δεν είναι ομόσπονδα Κράτη.

(β) Όσον αφορά τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, των οποίων η εφαρμογή εξαρτάται από την αρμοδιότητα καθενός από τις Πολιτείες, χώρες, επαρχίες ή καντόνια, που αποτελούν τα Κράτη αυτά, και δεν είναι δυνάμει του συνταγματικού συστήματος της ομοσπονδίας υποχρεωμένα να λαμβάνουν νομοθετικά μέτρα, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα γνωστοποιήσει, με τη σύμφωνη γνώμη της, τις εν λόγω διατάξεις στις αρμόδιες αρχές των Πολιτειών, χωρών, επαρχιών ή καντονιών, προς έγκριση.

Άρθρο 36 Καταγγελία

1. Καθένα από τα Κράτη μέρη είναι σε θέση να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση.

2. Η καταγγελία κοινοποιείται εγγράφως με έγγραφο που κατατίθεται στο Γενικό Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.

3. Η καταγγελία ισχύει δώδεκα μήνες μετά τη λήψη του εγγράφου καταγγελίας. Δε μεταβάλλει σε τίποτα τις οικονομικές υποχρεώσεις που το Κράτος μέρος που καταγγέλλει τη Σύμβαση, υποχρεούται να εξοφλήσει μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία η ανάκληση παράγει αποτέλεσμα.

Άρθρο 37 Αρμοδιότητες του θεματοφύλακα

Ο Γενικός Διευθυντής της ΟΥΝΕΣΚΟ, με την ιδιότητα του θεματοφύλακα της παρούσας Σύμβασης, ενημερώνει τα Κράτη μέλη της Οργάνωσης, τα Κράτη μη μέλη που αναφέρονται στο άρθρο 33, ως και τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, για την κατάθεση όλων των εγγράφων επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης που αναφέρονται στα άρθρα 32 και 33, ως και τις καταγγελίες που προβλέπονται στο άρθρο 36.

Άρθρο 38 Τροποποιήσεις

1. Κάθε Κράτος μέρος μπορεί, με έγγραφη κοινοποίηση που απευθύνεται προς το Γενικό Διευθυντή, να προτείνει τροποποιήσεις στην παρούσα Σύμβαση. Ο Γενικός Διευθυντής διαβιβάζει την κοινοποίηση αυτή σε όλα τα Κράτη μέρη. Εάν, εντός έξι μηνών από τις ημερομηνίες διαβίβασης της κοινοποίησης, το ήμισυ τουλάχιστον των Κρατών μελών αποδεχθεί το αίτημα αυτό, ο Γενικός Διευθυντής υποβάλλει την πρόταση αυτή κατά την αμέσως επόμενη σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης προς συζήτηση και τυχόν υιοθέτηση.

2. Οι τροποποιήσεις υιοθετούνται με πλειοψηφία των δύο τρίτων των Κρατών μερών που παρίστανται και ψηφίζουν.

3. Οι τροποποιήσεις της παρούσας Σύμβασης, μόλις υιοθετηθούν, υποβάλλονται στα Κράτη μέρη για επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση.

4. Για τα Κράτη μέρη που τις έχουν επικυρώσει, αποδεχθεί, εγκρίνει ή που έχουν προσχωρήσει σε αυτές, οι τροποποιήσεις της παρούσας Σύμβασης, τίθενται σε ισχύ τρεις μήνες μετά την κατάθεση των εγγράφων που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, από τα δύο τρίτα των κρατών μερών. Στη συνέχεια, για κάθε Κράτος μέρος που επικυρώνει, αποδέχεται, εγκρίνει τροποποίηση ή προσχωρεί σε αυτή, η τροποποίηση αυτή τίθεται σε ισχύ τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατάθεσης από το Κράτος μέρος του εγγράφου του επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

5. Η διαδικασία των παραγράφων 3 και 4 δεν εφαρμόζεται στις τροποποιήσεις του άρθρου 5 περί αριθμού των Κρατών μελών της Επιτροπής. Οι τροποποιήσεις αυτές τίθενται σε ισχύ κατά την υιοθέτησή τους.

6. Κράτος που καθίσταται μέρος στην παρούσα Σύμβαση μετά την έναρξη ισχύος τροποποιήσεων σύμφωνα με την παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, θεωρείται, εφόσον δεν έχει εκφράσει διαφορετική πρόθεση:

(α) μέρος στην παρούσα Σύμβαση, όπως τροποποιήθηκε και

(β) μέρος στην παρούσα Σύμβαση που δεν τροποποιήθηκε έναντι κάθε Κράτους μέρους που δε δεσμεύεται από τις τροποποιήσεις αυτές.

Άρθρο 39 Έγκυρα κείμενα

Η παρούσα Σύμβαση συντάσσεται στην Αγγλική, Αραβική, Κινεζική, Ισπανική, Γαλλική και Ρωσική γλώσσα, τα δε έξι κείμενα είναι εξίσου έγκυρα.

Άρθρο 40 Καταχώρηση

Σύμφωνα με το άρθρο 102 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η παρούσα Σύμβαση θα καταχωρηθεί στη Γραμματεία του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών τη αιτήσει του Γενικού Διευθυντή της ΟΥΝΕΣΚΟ.